Jak stracić wszystko praktycznie w jednej chwili... chyba powinnam napisaćtaki

poradnik. Muszę się wygadać i to z siebie wyrzucić nawet jeśli nikt nic nie napisze... Koniec zeszłego roku był dla mnie dość przełomowy. Przestałam być zakompleksiona i zbyt nieśmiała, zaczęłam częściej wychodzić, wreszcie znalazłam swoje hobby, i byłam naprawdę szczęśliwa. W tym właśnie czasie poznałam dwóch mężczyzn. Z jednym z nich utrzymywałam regularny kontakt, drugi został moim partnerem (wcześniej chodząc na imprezy czy gdziekolwiek bardzo zależało mi, aby ktokolwiek się mną zainteresował; w tych dwóch przypadkach poszłam zupełnie na luzie, nawet od niechcenia, nie ubrana jakośsuper itd). Żeby się nie rozpisywać. Po niemal pół roku mój związek się rozpadł (nie potrafię powiedzieć kto kogo rzucił, ale stało sięto z jego winy, poza tym nie potrafił nawet wytłumaczyć mi co jest nie tak, tylko pieprzył jakieś farmazony). Dzielnie się trzymałam, ale - jak sięokazuje - oszukiwałam samąsiebie. Zawsze byłam zimna i zdystansowana (co często słyszałam od innych), w tym momencie, po prawie 2 miesiącach od rozstania, totalnie się rozkleiłam. Zbliżyłam się jednak do tego faceta poznanego wcześniej. Spotkaliśmy się, poczułam te słynne motyle w brzuchu. Pocałował mnie w policzek. Potem mieliśmy spotkaćsię znowu, ale ze 2 albo 3 razy odwołałam spotkanie praktycznie w ostatniej chwili. Bardzo się wkurwił, co mnie oczywiście nie dziwi. Pewnie już się do mnie nie odezwie W moim domu ciągłe kłótnie (m. in. z tego powodu przekładałam spotkanie z Nim), już nie mam siły. Mój tata natomiast (nie mieszka z nami) ma mnie totalnie gdzieś. Zaczęłam szukać pocieszenia w imprezach i alkoholu. Nic mnie nie cieszy. Czuję się zupełnie nic niewarta. Nie mam już siły udawać sama przed sobą, że jestem taka zajebista i nic mnie nie rusza Nie wiem co robić