Jestem .... no nie wiem panikarą

Błagam pomóżcie nie mogę poradzić sobie ze strachem czy lękiem o zdrowie mojego dziecka, jak tylko zachoruje np najzwyczajniej w świecie sie przeziębi ja już cała dygoczę nie śpie płaczę.. i zastanawiam się czy to akurat nie nowotwór się czai w nim gdzieś w środku, same te myśli mnie przerażają, mąż się denerwuje krzyczy ze panikiję, wymyślam albo wmawia mi że coś wykracze na własne życzenie i to mnie jeszcze bardziej przeraża a skąd się to umnie wzieło nie wiem... może to że u mojej kuzynki zaczeło sięod przeziębienia a zmarła na raka, synek kumpla niespodziewanie zmarł na tętniaka mózgu a córka sąsiadki na sepse meningokokową (to nie są żarty to wszystko skupiło się w małych odstępach czasu jak jakieś fatum) a ja cichy obserwator siedząc w domu bez odskoczni np. w postaci pracy siedzę i zastanawiam sie co strasznego może przynieść następny dzień, i tylko łzy i ten straszny lęk ....błagam pomóżcie

nie dziwie sie reakcji meża ze wychodzi z siebie, popadasz w paranoje i oblęd co jest to niezdrowe nie tylko dla ciebie ale dla wszystkich przebywającycyh z tobą

weź sie udaj do psychiatry (pisze bez zadnej zlosliwosci, on sie takimi pacjentami wlasnie zajmuje) i lepiej zrob to szybko zanim jeszce masz bliskich przy sobie

ja sobie zdaję sprawę że jest mi potrzebna pomoc ale lekarz nie rozwiąże mojego problemu potraktuje mnie jak nastepny numerek w statystyce i tylko przepisze środki uspokajające albo psychotropowe i w dość jeszcze młodym wieku będę uzależniona... a jeszcze kilka miesiecy temu przed tymi nieszczęściami jakie spotaly moją rodzine i znajomych byłam naprawdę szczęsliwą matką i nigdy nie przypuszczałabym że tak mi się w życiu potoczy,

miały/maja tamte dzieci?

u mnie podobnie mój syn jak jest przeziębiony kaszle ma temp,ja cała się trzęsę ,przyjeżdża np moja mama ja idę do sklepu a w głowie mam czarne myśli i biegiem wszystko robię,u mnie w rodzinie nic złego się nie przytrafiło,mam jeszcze jedno dziecko i nigdy czegoś takiego nie czułam,kocham obu tak samo ,ale takie dziwne lęki mam tylko w związku z młodszym.

Ani mój syn ani reszta nie przekroczyła 7. roku życia

znasz konsekwencje zaniedbania to masz wyostrzony zmysl obserwacji ale panika to juz twoje fobie ktore dziecku moga przyniesc tylko szkode pracuj nad sobą

ja cie troche rozumiem. w mojej rodzinie 3 mlode dziewczyny mialy guza. jedna zmarla w kwietniu. ost czwarta tez cos znalazla...juz bylam z moja mama i 2 siostrami na badaniach nawet... to tak podswiadomie dziala. ale jak na sile bedziesz szukala choroby to tez nie dobrze. zestresujesz dzieciaka i otoczenie.