jak to jest?:)

Pewnie część osób uzna to za głupie, pewnie tez wielu "samców alfa" mnie tu zrówna z ziemią, ale może ktoś się znajdzie kto jakos coś napisze normalnego:) Mam 22 lata i zastanawiam się jak to właściwie jest.. Nigdy nie uważałem się za przystojniaka, jednak no nie jest tak że tej urody nie mam nic ( tak mi się wydaje). Podobno jestem dojrzałym gościem a już napewno jak na swój wiek, napewno jestem odpowiedzialny troskliwy, godny zaufania i wiem że mogę być wsparciem dla drugiej osoby (mowa oczywiście o wsparciu mentalnym, nie finansowym ;) ) zawsze mialem poczucie humoru, uwielbialem się wygłupiać ale kiedy trzeba było zachowywałem powagę:)sto slyszalem, czytalem, jak to brakuje takich facetów, jakie to ważne i że wokół sami idioci...:P Jak to jest drogie Panie, że kiedy przychodzi co do czego widzę że wybieracie owych idiotów i narzekacie a tak ciężko znaleźć normalną sympatyczną fajną Dziewczynę. Zauważyłem że te atrakcyjne Dziewczyny szczególnie zwracają uwagę na wymuskanych chłopaków, przed którymi można pochwalić się koleżankom:P Dla mnie ten cały wygląd jakoś nie jest prorytetem:) Z tego wszystkiego mimo że w wiekszosci dziedzin jestem pewnym siebie i zaradnym człowiekiem to zauwazylem u siebie ze od pewnego czasu mam juz opór w nawiazywaniu znajomosi z Kobietami...Jeśli możecie to powiedzcie drogie Dziewczyny(Kobiety) jak to w zasadzie jest naprawdę? Bo nie chcę wierzyć w wyrachowanie ale niestety czasem mam wrażenie ze to moja naiwność... Pozdrawiam:)