Miłość życia

Nigdy nie sądziłam, że wypowiem te słowa. Przeżyłam miłość mojego życia. Zawsze to określenie wydawało mi się śmieszne, bo myślałam no przecież nie wiesz co się stanie, może się rozstaniecie, może się zmieni. Ale do czasu kiedy nie zaczęłam chodzić z kimś kto okazał mi się bliski jak nikt inny, kto jest dla mnie bratnią duszą, nawet gdy nie łączą nas zbytnie pasje, jest dla mnie kimś wyjątkowym. I kochałam niezależnie od tego co robił i co było między nami. Teraz nie jesteśmy już ze sobą. Nie wiem czy mamy szanse na powrót. Ale wiem, że nikt mi go nie zastąpi. I nie ważne jak wspaniałych mężczyzn poznaje, on jest tym jedynym :( Ciągle myślę jak on się czuje, czy jest szczęśliwy i nie obchodzi mnie jaki jest, bo dla mnie zawsze będzie tym samym człowiekiem. Co ja mam zrobić, czy ktoś uwolnił się od takiego uczucia? Czy to w ogóle możliwe ?

ja mam podobnie i nie sądzę by mi przeszło

Nie wiem. Ja tez kocham kogoś i mam wrażenie, że to miłość mojego zycia. Jednak bez szans na wspólną przyszłość... Jest ciężko. Nic Ci nie poradzę, może poza tym, żebyś spróbowała poznawać nowych ludzi, może akurat... Ale nie wiem jak to działa i czy uczucie minie.

współczuję wam kobietki. ja spotkałam miłośc swojego życia,jesteśmy razem cały czas-juz 10 lat. Dziękuję Bogu,ze dane nam było się spotkać wogóle. jest moim światełkiem,radością, daje mi siłę. Nie wiem jak ułozy się zycie,ale wiem jedno: Nikogo w zyciu nie pokocham taką miłością jak jego.

I kocham i tak każdego dnia...

zażarcie czy za wziecie?:Pkochasz???

i za ZARCie i za WZiecie ;D