Prawda przed samą sobą...

Mam w życiu wiele - małą, ale fajną rodzinę, kilku przyjaciół, fajnych znajomych. Zawodowo też nie narzekam - mam wiele szczęścia w tym aspekcie. Jestem już zdrowa po poważnej dość chorobie. Dużo się śmieje, spotykam ze znajomymi, podróżuje, korzystam z życia, zajmuje się wolontariatem,... a jednak jak gdy sama siedzę wieczorem to tęsknie za kimś kogo kocham bezinteresownie i tak mimo wszystko. Nie potrafię zapomnieć...