Dzieje sięze mną coś niedobrego, zaczynam sięmartwić... co robić, jak sobie po

pomóc? Pół roku temu kogoś poznałam, utrzymywaliśmy stały kontakt (rozmowy o pierdołach, nic poza tym). Mniej więcej w tym samym czasie poznałam swojego faceta, z którym dwa miesiące temu sięrozstałam. Wtedy zbliżyłam się trochę z tamtym, spotkaliśmy się3 razy i było jak w śnie. Nigdy nie czułam siętak jak wtedy z nim. Niestety, jestem dość nieufna, i niestety powiedziałam mu o tym, że obawiam się, czy jego intencje są nieszczere. I czy mi nie ściemnia. Dwa razy doszło do takiej rozmowy, i po drugim razie wprost powiedział mi, że nie chce sięw to pakować. Dodał, że to nie znaczy, że zrywamy kontakt itd. Słowa słowami, niestety widzę, że nie ma ochoty na kontakt ze mną. Bardzo mnie to boli, ale nie będę sięprzecież narzucać. Od dwóch tygodni (bo mniej więcej wtedy to sięstało) szukam sobie zajęć, żeby o tym nie myśleć. Niestety, nie pamiętam nocy, w której on by mi sięnie śnił. Budzę się, czasami wymiotuję. Nigdy tak nie miałam, nawet po rozstaniu z facetem, z którym byłam pół roku. Zaczynam sięmartwić, bo to już długo trwa, a mi się pogarsza. :(

2 tygodnie?:D no tak to najdłuższa tęsknota świata :P

No cóż, nigdy wcześniej nie miałam problemów ze snem ani nie wymiotowałam. Nawet w bardzo stresujących okresach mojego życia, a było takich wiele.

Musisz przeczekac, wkoncu minie...

wymiotujesz co rano?może jestes w ciaży?

Po prostu odchorowujesz znajomość... miałam podobnie, też wymiotowałam :o i schudłam wtedy z 8 kg :o

To jest tak, że kładę się np o 22 i nie mogę usnąć, i tak tłukę się do 3-4 rano, potem przysnę, niedługo obudzę się z bólem brzucha, potem lecę do łazienki i wymiotuję. Wstaję dość wcześnie, koło 8, nie chce mi sięjeść, dopiero po kilku godzinach coś tam jem z rozsądku. Często też boli mnie brzuch tak jak np przed ważnym egzaminem (chociaż przyznam, że dla mnie takie sytuacje nigdy nie były jakoś szczegolnie stresujące), albo np czasami się trzęsę. Nie wiem, coś jest nie tak chyba.

Po rozstaniu tak nie miałam. Oczywiście, było mi przykro i źle. Ale nie tak.