Już nie mam sił i chęci walczyć żeby mieć dziecko...

Wiem że może przesadzam że są kobiety w gorszej sytuacji ale msze sie wyżalić bo poprostu chyba mam moment zwątpienia. Dlaczego życie jest takie niesprawiedliwe :(

I do tego te wizyty u gnegologa bo samemu sie nie da mnie wykanczają i te łażenie zdejmowanie spodni grzebanie mi miedzy nogami..wkurza mnie wszystko. Kurwa mam dość tego wszystkiego.

Przywalcie mi jeszcze czymś to już wogóle chyba z domu nie wyjde przez tydzien. Bo mam dość nawet chodzenia do ludzi oglądania telewizji i nawet podnoszenia się spod kołdry, a dzisiajsza wizyta normalnie mnie przybiła:(

Mala, a jak dlugo sie starasz?

Co jest przyczyna, ze nie mozesz zajsc w ciaze?

Rok...Wiem że to nie dużo w porównaniu z innymi np tymi z invitro itp. ale od kwietnia wiem że mam problem z owulacją,mąż zdrowy w 100%. Wyszło że moje jajniki są do dupy... Może to źle ale jedna żona brata mojego M zaszła od razu, żona drugiego brata mojego M też od razu. Mi smutno bardzo, ich dzieciaki są super...mąż coraz częściej gada o dzieciach a nie idze.... Musiałam sie wygadać poprostu.

Taka kobieta to marzenie każdego faceta Można ruchać bez zabezpieczenia i stresowania się czy uda się wyciągać przed spustem:)

Mam problem że nie miałam owulacji ze 3 lata. Staraliśmy się od ślubu od września 2011. TZN. nie były to super starania ale i tak kochamy się codziennie lub co drugi dzien no i od września do marca nic. W połowie lutego poszłam do ginekologa zalecił mi monitoring. Chodziłam do kwietnia i ani razu nie było owulacji. W maju dostałam clo 1x1 od 5-9dc . Po nim pecherzyk urósł ale zrobiła się torbiel 6x6 i ostra hiperstymulacja jajników. Zostałam na tydzien w szpitalu z obwodem brzucha 98 cm (ważę 56kg) litrem płynu w otrzewnej i wielkim guzem też z płynem na jajniku. Co ja się tam wycierpiałam to tylko ja wiem. Ból jakiego nie widziałam wcześniej. Ale żyje to już wszystko przezyje. W czerwcu lipcu i sierpniu miałam cykle gdzie rósł pęcherzyk ale nie pękał i za każdym razem robiła się torbiel która nie była aż tak bolesna ale uniemożliwiała siadanie na sedes wciskanie sprzęgła zakladanie spodni itp. Teraz mam dostac pregnyl. jest 11dc a pecherzyk dominujący (o ile go można nazwac tak) ma 11mm. W 9dc miał 10mm. Jak on nie urośnie to nie wiem normalnie...

Nigdy w życiu nie kochaliśmy się z zabezpieczeniem , nawet z głupią prezerwatywą! Super wolałabym się zabezpieczać i zdecydowac jak wiele kobiet kiedy przerwać antykoncepcję i zajść sobie w ciążę.

a ja mogę zajść w ciąże ale co z tego jak donosić nie mogę też nie daje rady najgorsze jest to że po każdej stracie lekarze mówią co innego a to dwurożna macica a to tarczyca a teraz niewydolność szyjki a najlepsze jest to że pani ginekolog mi powiedziała że ona jest za głupia na ten przypadek i odesłała mnie z kwitkiem ale stówke zainkasowała żyć się nie chce

megiagnes Coś o tym wiem. Chodziłam do ginekolog i wydałam 800zł na wizyty. Dopiero powiedziała mi że nic z tym nie zrobi. Bo takiego przypadku z torbielami to nie widziała. Oczywiście powiedziała mi to na ostatniej wizycie na której byłam 5 minut i wzieła za nią 100zł. Po czym powiedziała że zostaje mi klinika leczenia niepłodności. Znalazłam jecze jednego ginekologa do którego poszłam w wakacje i zobaczymy-bo do kliniki mam 100km najbliższej. Troche nie bardzo mi tam jeździć...No i to kosztuje tysiące...Zobaczymy co dalej.

hej dziewczyny, ja miałam te same problemy. staranie, nic, brak owulacji, cykle 70-dniowe, potem clo, przez dwa miesiące po 1 tabletce, następne 2 miesiące po 2 tabletki.. zaszłam w ciąże w 4 cyklu, ale w 12 tygodniu ciąży przeżyłam szok - ciąża obumarła (. Zabieg miałam miesiąc temu i też mnie to już dobija...

wydawanie kasy na lekarzy, leki, badania.. ech.. najgorsza jest świadomość, że coś nie tak ze mną, i nie wiadomo, czy kiedykolwiek będę mama... :-( po poronieniu mój instynkt macierzyński zwiększył się chyba dziesięciokrotnie... tak bardzo chcę miec dziecko...

w dodatku moja koleżanka która w tym samym czasie zaczynała starania, i też zaczęła z clo - zaszła w pierwszym cyklu i cieszy się teraz bliźniakami... ja miałam zabieg 10 lipca, a ona 13 lipca urodziła..:-(

Ja sie jakos specjalnie o dziecko nie staralam, ale tez sie nie zabezpieczalam. Mialam za to bardzo stresujaca prace. Rzucilam prace i doslownie kilka tygodni pozniej bylam juz w ciazy. Znam rowniez pare, ktora nie moze miec dzieci z nie wiadomo jakiego powodu bo przeszli wszystkie mozliwe badania, za to cisnienie na dziecko maja juz nie do wytrzymania... Chodzi mi o to ze moze czasem lepiej troche odpuscic, skupic sie na czym innym, przestac stresowac, a dziecko sie pojawi w swoim czasie

Mała czarna, czy liczba 22 to Twój wiek??? Jeżeli tak to przecież jeszcze całe życie przed Tobą. Ja w tym wieku absolutnie nie myślałam o tym, żeby mieć dziecko, chciałam cieszyć się tylko swoim facetem i korzystać z życia i dziwiłam się nielicznym rówieśnicom, którym już tak się spieszyło do macierzyństwa. Jesteś jeszcze młoda! No ale rozumiem, że z wiekiem płodność raczej nie wzrasta, a skoro lekarz twierdzi, że nie wszystko jest tak jak być powinno, to będzie Ci trudno zajść w ciążę. Ja proponuję wyluzować się, nie myśleć o tym przez jakiś czas, bo zegar biologiczny jeszcze Ci nie tyka, a stres nie sprzyja zapłodnieniu. Najłatwiej zajść w ciążę wtedy gdy się jej nie planuje! Spójrz ile dziewczyn zachodzi wtedy gdy zabezpieczenie zawiedzie. ;) Na pocieszenie dodam jeszcze, że masz naprawdę dużo czasu, a ostatnio nawet późne macierzyństwo jest w modzie. ;) Znam osobę, która starała się o dziecko przez 14 lat i w końcu się udało. Urodziła synka mając 34 lata, gdy już straciła wszelkie nadzieje i nie myślała obsesyjnie o tym, czy zajdzie czy nie. Po prostu przestała o tym myśleć, pogodziła się z myślą, że prawdopodobnie nie będzie mieć dzieci i wtedy spotkała ją niespodzianka.

wybacz, ale co ty za bzdury wygadujesz ? :O Dziewczyna prawdopodobnie cierpi na PCOS - zespół policystycznych jajników, to jest nieuleczalna choroba i jak się ją ma, to niestety zostaje mało czasu na decydowanie się na ciążę - w wyniku leczenia czasem uda się w nią zajść. Właśnie bardzo jej tyka biologiczny zegar, bo jest chora !!

Nie ma sprawiedliwości na tym świecie. Ja niedawno miałam usuwana torbiel z jajnika, mimo że nigdy nie pragnęłam mieć dzieci ani nie mam partnera nagle bałam się, ze mi wytna jajnik i że nie będzie szansy na dziecko, jeżli w przysżłości mi sie odwidzi. Operacja wyszła ok, usunięto tylko torbiel. ze mną na sali leżała młoda dziewczyna, której tez usuneli torbiel i zrosty bo miał endometriozę. I okazło się, że 1 jajnik nie dział a drugi jest ok ale jajowód niedrożny więc nie pozostaje nic innego niż invitro.

ja mam 29 lat, i dziewczyny, cały czas mam takie poczucie, że zbyt późno się z mężem zabraliśmy za starania... żałuję, że jakiś 7 lat temu jak poznałam męża, to nie zaliczyliśmy wpadki.. moje problemy z miesiączkami itd zaczęły się dopiero jak rozpoczęliśmy starania.. jakiś rok temu. też mam policstyczne jajniki ale hormony w normie. Tak się cieszyliśmy, że wreszcie się udało, jednak nasze szczęście nie trwało długo...:-( Mała czarna kawka 22, musisz wierzyć, że będzie dobrze - naprawdę masz 22 lata?

megiagnes, a ile razy już roniłaś? Jakie robiłaś badania po pierwszym poronieniu?

też miałam takie chwile zwątpienia, staraliśmy się 5 lat i udało się, życzę wszystkim tym co się tak bardzo starają wszystkiego dobrego i siły by nie popaść w depresję bo wiem co to znaczy..

spoko czekac min 10 lat, do tej pory na pewno w medycynie sie cos ruszu.

wglowiesieniemiesci, a w którym miesiącu ciąży jesteś?:-) i jak to się stało, że w końcu wam się udało? Ja też chcę...:-)

27 tc a jeśli chodzi o to jak to się udało..po prostu wtedy kiedy stwierdziliśmy z mężem, że nie jest nam pisane zostać rodzicami...przez ostatni rok zanim zaszłam w ciążę nawet nie patrzyłam w kalendarz aż straciłam rachubę kiedy dni płodne etc..u Nas zadziałała metoda "wrzuć na luz" bo oboje byliśmy przebadani jak tylko się da i wynik "zdrowi" a mimo to tyle lat starań..

Do: do tej wyzej: Mam 35 lat , PCOS, tylko jeden sprawny jajnik, endometrioze, torbiele i miesniaki.

No i co z tego, że masz te choroby w tym wieku ? O czym to ma niby świadczyć ? Że jesteś słabego zdrowia i to pewnie od zawsze. Współczuję ale to nie ma nic do tematu. A ja mam 37 lat i jestem właśnie w drugiej, prawidłowo przebiegającej ciąży. Zaszłam w drugim cyklu starań. To moje drugie dziecko, pierwsze ma 4 lata.

Ja mam 35 lat, 3.5 letnie dziecko, wczesniej nigdy sie nie zabezpieczalam, zero antykoncepcji i w przyszlym roku licze na kolejna ciaze, zobaczymy. Na razie zmieniam prace wiec chwilowo poczekam do wiosny.

Ale znam osoby, ktore nawet przez kilka cykli invitro bez powodzenia a poniej zdarzyla sie niespodzianka wiec kto wie... I wiadomo, medycyna idzie naprzod, znajduje nowe sposoby radzenia sobie z nieprawidlowosciami.

Sluchajcie, ja tez nie moglam zajsc w ciaze-niestety okazało sie, ze moja macica nie jest na tyle rozwinieta zeby utrzymac plód.Dwa lata temu razem z męzem zaadoptowalismy póltorarocznego chlopca-dzis jest calym naszym swiatem a ja jestem przeszczesliwa...:))

a co maja powiedziec te dziewczyny ktore staraja sie po 8 lat i dluzej???? i sa juz grubo po 30????