Chcę odejść od męża, nie mam już sił

walczyć o coś, co wygasło (?) Jak to możliwe, że w przeciągu kilku zaledwie lat człowiek, którego się kochało okazuje się być kimś zupełnie innym?

Wiem, wiem zawsze są dwie strony medalu, ale ktoś, kto jednego dnia mówi "kocham Cię", a nastę pnego "wypierdalaj", bo zwróciło mu się uwagę na coś, co było raczej nie do przyjęcia, nie zasłużył chyba na to, żeby za nim tęsknić, martwić się o niego? Dlaczego zatem to robię? Dlaczego się o niego martwię? I to na zapas. Ze mną jest chyba jednak coś nie tak

Człowiek moze sie zmienic, ja to wiem.Najpierw opiekuńczy, dobry a pozniej o wszystko sie czepia i prawie nic mu nie pasuje.Dom traktuje jak hotel i wiecznie niezadowolony, a sam w nic sie nie zaangażuje tylko w prace .Ciężkie życie.

rozumiem ciężar Twojej decyzji

Kto może nas zrozumiec? Tylko kobiety w podobnych sytuacjach.Piszcie kobiety, wylejcie żale !

ale nie mam juz na to sily-jestem jeszcze mładą i w miare atrakcyjna kobieta-nie wiem czy powinnam dalej tracic czas....

a co wam w nich nieodpowiada? może to wy oczekiwałyście zmian a zmiany nie było?

Juz napisałam co mi nieodpowiada.Jak już kobietę znajdą, zaczynają mieć ją gdzieś.Traktują jak sprzątaczke , praczke i nałożnice-bo im sie chce .Mam pisać więcej?

Kobiety same rozbestwiają mężczyzn, bo im ciągle nadskakują, a oni sie rozleniwiają.

Witam :) Miło mi widzieć, że ktoś się jednak wypowiedział w temacie. Z jednej strony jest racją, że kobieta, która nadskakuje swojemu mężowi jest przez niego traktowana w końcu jak powietrze, jednak z drugiej strony (przynajmniej w moim wypadku) robiłam to, bo chciałam mu sprawić przyjemność. Po prostu właśnie w ten sposób pokazywałam, że zależy mi na nim i chcę, żeby mu było dobrze. Ja to tak traktowałam. On - przyjął za normę, później okazało się, że przecież jemu się to wszystko należy, a teraz zostałam nikim, i chociaż zasuwam od rana do wieczora, praktycznie codziennie słyszę, że przecież ja nic nie robię! Jeśli napisałabym, że odchodzę, bo nie mam zamiaru prowadzić domu, gotować obiadów, dbać o jego zachcianki, to na pewno znalazłby się ktoś, kto by napisał, że dupa ze mnie a nie materiał na życiową partnerkę. Więc i tak źle i tak niedobrze. Ale nkit, NIKT komu chociaż w maleńkim stopniu zależy na drugiej osobie, nie będzie jej poniżał na każdym kroku. U mnie niestety ta sytuacja stale się powtarza, dlatego chcę odejść

Więc po prostu zrób to!!! Nie deliberuj na kafe, nie żal się, tylko pokaż jaja i odejdź. Kobiety lubią bić pianę, grozić odejściem i robić teatralne gesty, a jak przychodzi co do czego, to nagle sie okazuje,że swojego miśka przecież tak kochają.....no to dadzą mu drugą szansę ( a potem trzecią, czwartą i tak leci to dalej). Odejdź.

Jestem w podobnej sytuacji, zastanawiam sie czy odejsc od meza. Oni sie zmieniaja gdy poczuja sie pewnie, gdy juz nie musza o nas walczyc, gdy wszystko co chcieli sie spelnilo, gdy ma im kto prac, sprzatac, gototwac, i wyreczac w tym ich mamusie. Czas wziasc sie w garsc i stanac twardo na nogach pomyslec o sobie, o swoich potrzebach, pragnieniach i marzeniach. Na swiecie jest milion mezczyzn ktorzy gotowi sa dla nas zrobic wszystko, walczyc i zdobywac nas kazdego dnia bardziej, a nie tylko do czasu... Zyjmy jak chcemy, nie tak jak chca inni... Pomyslcie o tym...

Chyba właśnie takiego kopa w tyłek na rozpęd szukałam!

O każde małżeństwo warto walczyć, każde można uratować. Polecam wyjazd na : http://www.spotkaniamalzenskie.pl/ Pozdrawiam

lost star- mam dokladnie takie same odczucia!!! Postanowilam odejsc, ale On chyba jeszcze w to nie uwierzyl (nadal mieszkamy razem choc w osobnych pokojach). Najbardziej szkoda mi dzieci...ojca maja cudownego, ale ja juz dluzej nie dam rady dawac sie traktowac jak sluzacej. Klamka zapadla.