co o ty sadzicie?

Mam juz troche lat i przezyc zyciowych od urodzenia mase.Kiedys rozmawiajac z nauczycielka mojego dziecka,powiedziala mi ona,ze moglabym smialo napisac ksiazke.Myslicie,ze moglabym zaczac pisac o swoim zyciu?

Pewnie , przeczytam fragment jesli podasz ;)

Bez polskich znaków...nie bardzo :) No gramatyka...

wiadomo,ze niebez polskich znakow :) Tu poczatek tego co chce napisac,moze macie jakies zastrzezenia,lub cos do wniesienia Urodzila sie ladnych kilka lat temu na polnocnym zachodzie Polski.Gdy przyszla na swiat lekarze nie dawali jej wiele zycia,jednak miala w sobie wole walki i zyje do dzis.Kiedy miala 3 miesiace wziela ja do siebie babcia,gdyz mama musiala isc do pracy(mama byla ksiegowa,ojciec przebywal w wiezieniu).Jej dwoje starszego rodzenstwa bylo u drugiej babci.U babci nie brakowalo jej niczego,miala milosc,dziecinstwo,wiele radosci.Pamieta gdy byla w 1 kl.szkoly podstawowej,akurat obchodzony byl dzien matki,niestety mama sie na nim nie pojawila,ale byla jej ukochana babcia,nigdy nie zapomni jak bardzo bolalo,ze inne dzieci dawaly mamom kwiaty,a ona dala je babci.Babcia byla calym jej swiatem.Gdy skonczyla 8 lat mama sila zabrala ja od babci,bo rozwodzila sie z ojcem,a babcia byla jego matka.Od tej pory nie wolno jej bylo kontaktowac sie z osoba ktora dala jej milosc,dochodzilo nawet do tego,ze musiala na zyczenie matki wyzywac babcie od najgorszych,musiala tez pisac do niej listy z obrazliwymi wyzwiskami,gdy nie chciala tego robic,byla bita..

:o

rowniez duzo przezylam ale nie zamierzam pisac na ten temat ksiazki :o ogarnij sie

Wybacz, ale to grafomania.