nie umiem być dobrym ojczyem

nie umiem być dobrym ojcem dla nei swojego dziecka. Nie adoptowałem go, mam swoje dziecko w wieku dziecka mojej żony i każdą chwilę, kiedy go przy mnie nie ma, czuję jak bym marnował czas z dzieckiem mojej żony, nie umiem jakoś się przekonac kiedy trzymam na kolanach dziecko żony, czuję że moje w tym czasie też by chciało u mnie siedzieć, ciągnie mnie do własnego dziecka i poprzedniego życia z pierwszą żoną, może powineinem odejśc, póki jeszcze dziecko jest małe (poszło do szkoły), to dziecko żony przywiązuje się do mnie,ale ja nie umiem odwzajemnić uczucia, którym zaczyna mnie obdarzać, a do tego brakuje mi swojego synka, a żona najchetniej widziałaby mnie tylko ze swoim synem, denerwuje mnie to i nie wiem czy to wytrzymam... te kąpiele, spacery, czytanie bajek, wszystko mnie przerasta... Boli mnie, że żona chętnie widziałaby mnie tylko ze swoim dzieckiem, krytykuje moje podejście do własnego dziecka i narzeka, że zbyt dużo czasu spędza z nami, ale ja nie czuję więzi z jej dzieckiem i brakuje mi mojego stad każdą wolną chwilę, staram się spędzać wspólnie z moim synem, tak aby poczuł, że jest dla mnie wazny w życiu, co robić, trudne to jest i wiem że dla mojej żony ten problem będzie narastał, niechęć rosła, bo niby cierpiec na tym bedzie jej dziecko, którego nie kocham i nigdy nie pokocham, nie mam tej umiejętności niestety...

szczera rozmowa, nie musisz go kochać jak syna, możesz pokochać go jak przyjaciela. zaakceptuj swoje uczucia i niech żona nie wymaga niemożliwego. bo go znienawidzisz a możesz go lubić i mieć dobre układy . szczerosc zalecam. inaczej nic dobrego nie wroze