Chyba zdarzył mi się skok w bok... Powinnam się przyznać?

Proszę, pomóżcie mi podjąć decyzję. Warto przyznać się do zdrady kiedy prawda nie ma szans wyjść na jaw? Warto przyznać się do zdrady jeśli nie ma szans, że tamten facet jeszcze kiedykolwiek pojawi się w moim życiu? Jestem z moim chłopakiem blisko 6 lat, nigdy nie byłam z nikim innym i nie wyobrażam sobie tego. Chciałabym żeby już mi się oświadczył, ale on się do tego nie kwapi i ja się jakoś pogubiłam :( Czułam się taka niekochana, w naszym związku nie było namiętności i zdradziłam go:( Miałam wyjazd z pracy na kilka dni na Pomorze i w trakcie organizacji eventu poznałam chłopaka z mojej branży. Nie wiem jak to się stało, od słowa do słowa, spacery, wspólne posiłki i mnóstwo wspólnych tematów. Po kilku dniach znajomości wylądowaliśmy w łóżku. To nic dla mnie nie znaczyło, byłam pijana i wiem, że źle zrobiłam. To nie ma szans się wydać, już nigdy nie pozwolę sobie na takie zachowanie. Myślicie, że powinnam się przyznać? :( Nawet nie wiecie jak cierpię :(

"Chyba zdarzył mi się skok w bok" CHYBA? Hehe, "chyba" to się łódka na wodzie ;)

To nie było działanie z premedytacją, nie mam zamiaru z nikim romansować... Po prostu popełniłam błąd.

a co wniesie w wasz związek to, że się przyznasz?

Nigdy się nie przyznawaj. Jednak zadaj sobie pytanie czy będziesz potrafiła dalej żyć w związku ze swoim obecnym facetem? Popełniłam kiedyś ten sam błąd, zdradziłam, ale nie wytrzymałam i odeszłam od niego nigdy się nie przyznając. Minęło już tyle lat, mam kogoś innego i przynajmniej wiem, że już nigdy nie popełnię tego błędu. Ale jak będzie z tobą? Masz na tyle silną psychikę?

ja tez zdradzilam,nie przyznalam sie i nie przyznam nigdy,po co ranic Twojego faceta,skoro to byl tylko jeden raz, zapomnij o tym....

a czego się spodziewasz rozgrzeszenia? ma Cie po główce pogłaskać : oj moja Ty nieszczęśliwa, nie martw się kochanie, zdarza się...

Co to za pytanie czy warto? I "chyba"? Zdradziłaś go to sama się gryź czy powiedzieć czy nie. Za swoje czyny trzeba ponosić konsekwencje, przyznaniem się dajesz mu możliwość wybrania czy chce dalej żyć z taką osobą jak Ty, ale równocześnie czyścisz swoje sumienie jego kosztem (Ty będziesz już spokojna bo zachowasz się "uczciwie" a on będzie się tym gryzł). Ty decyduj.

Wilczyca, czy Ty przypakiem nie piszesz na Interii? Razem z Lara Croft?

pewnie że się przyznaj, nie można opierać niczego trwałego na niedomówieniach.

normalna kobieta by się nie przyznała, nie bądź głupia, jeszcze duzo razy może ci się zdarzyc i co, za każdym razem będziesz się kajać?

"czyżby schizofrenia normalna kobieta by się nie przyznała, nie bądź głupia, jeszcze duzo razy może ci się zdarzyc i co, za każdym razem będziesz się kajać?" $#173 Tak trudno wymyslic wlasny nick podszywie? $#173

niestety mam schizofrenię i często zapominam co przed chwilą napisałam :( Radzę sie nie przyznawać i jechać do śmierci na kłamstwie, ja tak robię i jeszcze sie nie wydało.

kisi tu dupala cala dobe.

musiałeś mnie tak od razu demaskować :(