Czy to już obsesja?

Cześć. Wydaje mi się, że mam problem... Od pewnego czasu (ok. 3 miesiące) jestem zainteresowana chłopakiem, który mieszka niedaleko mnie. Wiem, że codziennie ok. 22 wychodzi z psem na spacer. Dlatego też wychodzę z moim o tej samej godzinie. Czasami Go spotykam i jestem wtedy po prostu radosna. Kiedy jednak Go nie ma, wracam do domu smutna. Problem się nasila... Codziennie po kilka razy sprawdzam Jego facebooka, wyglądam przez okno, kiedy słyszę, że ktoś przechodzi itp. Cały czas o Nim myślę. Chyba obsesyjnie. Nie miałam wcześniej czegoś takiego, a sporo w życiu przeszłam, jeśli chodzi o mężczyzn. Czy powinnam zgłosić się do psychologa? Czy to jeszcze jest normalne?

zagadaj cos do niego, pragniesz kontaktu z nim :)

Problem w tym, że patrzymy się na siebie przez chwilę, później ja wymiękam i odwracam wzrok. Nie umiem zagadać, bo wydaje mi się, że wyjdę na idiotkę. Poza tym On jest 4 lata młodszy i wygląda na nieśmiałego chłopaka.

daj mu doopy i bedzie fajnie

hola hola kto na górze, a kto na dole?

E tam, po prostu on ci się spodoba i chcesz go jakos wyhaczyć. Pocieszę cię, że to będzie trwać dopóki go nie zdobędziesz albo dostaniesz kosza ;)

zawsze mija - po kilku latach bytowania, w sumie i tak to wszystko na gówno :D

Generalnie staram się myśleć, że pewnie gdybym Go poznała to wiele by się zmieniło. Może nie byłby wcale tak cudowny jak mi się wydaje... Ale jednak! Nie radzę sobie z tym.

po kilku latach wspólnego bytowania ciołku. więc jaki to ma sens. po chuj się męczyć teraz skoro prędzej czy nawet jeszcze prędzej :) zaczęłoby to trącić starym filcem. człowiek się męczy w imię czegoś bezsensownego w ostatecznym rachunku. a jednak - bardzo to nielogiczne. może przeszczepić se mózg od wieprzoka, ograniczyć zdolność odczuwania czegoś więcej niż tylko potrzeby fizjologiczne i obowiązek walki o przetrwanie na tym całym błotno-szambiastym świecie.

co to w ogóle jest? zrozumcie, że zaczynam się czuć po prostu chora psychicznie. chodzę za chłopakiem i w zasadzie tylko po to, żeby przez chwilę na mnie spojrzał. no ja pie$#^dole. niech mi ktoś powie, że jestem nienormalna, muszę się leczyć.

uu, lepiej nie spoglądać, bo jeszcze się przerazisz :)

...?

z bliska obiekt twoich fantazji podczas trzepania kulki może okazać się nie tak pociągający :D

wiem, że jest bogaty wewnętrznie. to mną chyba zawładnęło. jestem zbyt ciekawa...

a czy skłonność do wielu perwersyjnych zachowań można wliczyć do skarbu narodów? no wiesz...

Ok. jutro dzwonię do psychologa.

i nie chodziło mi o twoje kobieto zachowania, a o męskie - gdyby coś takiego wyszło w praniu :) każdy skrywa jakieś mroczne sekrety. nie wszystko złoto ..

oczywiście. wiem o tym. ale nie bardzo widzę związek z tym o czym mówię.

żebyś się nie katowała dla kogoś kto może się okazać nie wart tego. przeważnie to co najmocniej błyszczy i mami okazuje się złudzeniem, takie osoby umieją przede wszystkim robić świetne wrażenie i kreować się na kogoś innego, a potem rozczarowanie. tu jest związek. mogłabyś owszem przeżywać itp. gdybyś znała człowieka, miała z nim kontakt, rozmawiała w rzeczywistości, a tak to takie..zauroczenie chyba.

sprobuj jednak zagadac, czemu nie ? Nic Ci sie nie stanie, jakas pierdola o psach swoich pogadajcie i sprawdzisz :) A tak bedziesz lazila z a nim jak nastolatka we mgle :D a o 22 juz ciemno :D

ale On w ogóle nic nie robi, jest zamknięty w sobie, tajemniczy, nie pokazuje że jest 'nie wiadomo kim'. To ja sobie coś ubzdurałam. To zwykły chłopak, wyróżniający się właśnie tym, że jest jakby odcięty od reszty świata. dlatego to co czuję jest tak silne, bo wciąż myślę kim On właściwie do cholery jest...

tia, podryw na psa i na małe dziecko w wózku to typowe dla starych stulejarzy :D

nie mogę zagadać, bo samo spojrzenie mnie paraliżuje. mam w sobie za dużo lęku. : (

poka mu swoją fotę :D http://enraha.deviantart.com/#/d2kc2p7 :D

jest wysłannikiem szatana. serio - to jak kuszenie Jezusa na pustyni :D będzie śledzić każdy twój krok, siać zamęt i zniszczenie. zadarłaś kiedyś z siłami nieczystymi i on przybył z przeszłości by przepowiedni stało się zadość :D

niech tak będzie!

http://wandunia.suntar.com.pl/namietnosci/zdrowa.html

Dziękuję.

Tez mam obsesje, tylko inną.

jeśli to do mnie dziękuję, to proszę bardzo : http://kobieceserca.pl/ ludzie nawet nie zdają sobie sprawy od czego można się uzależnić (czyt. uciekać od siebie w "coś" by poprawić nastrój, zagłuszyć emocje, uciec. ) Jako chłopiec włóczyłem się p podwórkach koleżanek, w których się zakochałem, bo to był mój sposób na zajęcie się sobą, bo nie zajmowali się mną rodzice. Pogoń za miłością, której nam zabrakło może przybrać różne formy