czy jesteście zadowoleni ..?

ale tak szczerze, jesteście zadowoleni ze swojego życia ? porównujecie się do innych ? chcielibyście być kimś innym i żałujecie,że urodziliście się tacy jacy jesteście ? czy może tak naprawdę nie zamienilibyście siebie na kogoś innego pod żadnym pozorem ? zapraszam do dyskusji ;)

w pewnych aspektach bardzo.... w pewnych wiem ze nigdy nie bede. nie, nie porownuje sie i nigdy przenigdy nie chcialabym byc kims innym..

nie bardzo,chociaż nie znam,z kim bym się zamienił

dziękuję Bogu za każdy przeżyty dzień. W końcu nie wyskrobali mnie, to chyba jest za co?

dzięki za normalne odpowiedzi :) a pytam bo ciekawi mnie to po prostu, ja bym chyba chciała być bardziej pewna siebie a resztę bym jakoś przeżuła :)

ale radość,że kogoś nie wyskrobali

z tym sie albo rodzisz albo nie.... wyuczona pewnosc siebie to nie wewnetrzna duma. mozesz jedynie udawac.

cieszysz się też,że byłeś najszybszym plemnikiem

kafe jezd oczyszczajonce ,gdy czlowiek mysli ze jezd kiepsko wchodzi tu i widzi ze z wienkszociom jest gorzej...dziekuje ci kafeterio :D

nie no ja myślę,że pewność siebie można nabyć, ale do tego trzeba wieeele czasu i warunki do tego:)

ja żałuje , ze mam takich rodziców , którzy mi nie chcą w niczym pomóc

pewnosc siebie owszem, mozna, ale dumy juz nie. a tylko duma to prawdziwy immunitet

W niektórych aspektach jestem zadowolona, w niektórych nie. Cieszę się, że skończyłam dobre studia, mam świetnie dwie prace, fajnego chłopaka. Zapisałam się na drugie studia, ciągle się rozwijam. Dużo zarabiam jak na swój wiek i miejsce zamieszkania. Ale z drugiej strony mieszkam w tym swoim małym mieście, do którego wróciłam po studiach. Nadal ciężko mi się w nim odnaleźć. Wszyscy znajomi zostali dużych miastach, porozjeżdżali się po świecie. Nie mam tutaj żadnej koleżanki. W dodatku prawie cały czas pracuję, dochodzą studia, wzrok mi się psuje bo siedzę cały czas przed komputerem. A moje życie uczuciowe to nieustanna huśtawka. Rozstaję się, wracam, poznaję nowych facetów.

Jestem teraz w takim momencie życia, że nie zmieniłabym dosłownie NIC. Ani pracy, ani rozwoju kariery, ani rodziny, ani partnera :) pozdrawiam i życzę szczęścia; można być szczęśliwym .

ja se ostatnio myślę, że chyba bym się z kimś zamieniła... obecnie jestem bez pracy, mieszkam z rodzicami w moim małym rodzinnym mieście, skąd wszyscy znajomi się wynieśli, poza chłopakiem i rodziną, nawet nie mam z kim wyjść gdziekolwiek. nudzę się przeraźliwie. w dodatku wolałabym być bardziej majętna :)

bo też nasuwa się mi pytanie, na czym wam tak naprawdę zależy ? czy można rozwiązać jakoś te problemy ? np. ja kiedyś myślałam,że stosunki z rodziną wgl mnie nie obchodzą a tak naprawdę to one kierują np. moim zadowoleniem lub nie.. ja jestem bardzo niezadowolona, jestem zazdrosna , tzn zazdroszczę komuś i to mnie bardzo niszczy..