jestem zalamana

No a dookola nie masz pozytywnie nastawionych ludzi? Pewnie ciezko tak samej, postaraj sie obracac w optymistycznym towarzystwie :)

nie chce podawac tutaj gg ani telefonow, moge podac maila : majowa.87@o2.pl

prawie nikogo tu nie znam szczerze mowiac, postawilam wszystko na jednej szali przeprowadzajac sie tu z drugiego konca polski, robilam studia inzynierskie ktore rzucilam, wczesniej studium zawodowe, myslalam ze bedzie prosto, pieknie..

Dziękuje Siedmio Milowemu który do mnie wczoraj napisał a do którego maile wracają do mnie z powrotem, dzięki za miłe słowa, może to przeczytasz.

doskonale cię rozumiem bo nieraz byłam w takiej sytuacji, najważniejsze jest dla ciebie teraz to żeby podnieść się z długów a potem odkładać nawet małe sumy pieniędzy.nie jest łatwo o pracę.ja też mam wyksz.wyższe ale nie pozwoliłabym sobie na siedzienie w domu,tylko dlatego że akurat w moim zawodzie nie mogę znależć pracy.powiem ci szczerze jak miałam z moim ówczesnym facetem lipę z kasą to nawet szłam do zwykłego marketu pracować, za najniższą krajową.nie raz było cieżko i płakać się chciało-ale nie wolno.trzeba wierzyć że da sie radę , wziąć sie w garść i powolutku zmieniać swoją sytuację.Nawet jakbyś poszła do jakiegoś marketu i dostała tą najniższą krajową to już masz ten tysiąc o którym piszesz że ci brakuje.nie wolno się poddawać, trzeba zawsze walczyć!będę trzymała kciuki żeby wam się udało:) pozdrawiam