Co byście postąpili na moim miejscu, budować dom czy......

No właśnie.. Sprawa wygląda tak, mieszkam z mężem i dziećmi z moimi rodzicami w prawie 80letnim domku, mam okazję budować, pieniądze by nawet były ze sprzedaży działek budowlanych, ktorych jesteśmy właścicielami,ale kwestia moich rodziców, mam sentyment, serce mi się kraje jak pomyślę że sami w tych starych murach mieli by zostać, nie wiem co robić, z ich strony nie odczuwam jakiegoś poparcia tej decyzji, czy warto budować, a może dać spokój, odkładać dla dzieci,dom jest w sumie w fatalnym stanie, mokry, grzyb gdzie niegdzie, nie wiem czy warto osuszać i kase w tak stary budynek wkładać.

Buduj nowy kobieto i nawet się nie zastanawiaj :O Rodziców możesz odwiedzać, zapraszać do siebie. Twoje dzieci mają dorastać w tym grzybie?

wprawdzie nie mieszkałam z rodzicami, ale mieliśmy swój stary, odziedziczony dom. Mąż walczył z sentymentem przez wiele lat, ale wkońcu zdecydowaliśmy, że sprzedajemy i budujemy nowy dom. Ze starego nowego i tak się nie zrobi, choćby nie wiem ile włożyć pieniędzy i jakie środki... u nas nie było wilgoci i dom nie tak stary, ale jednak stary projekt, nieekonomiczny, wielki ... jeżeli masz okazję to na pewno warto zadbać o swój nowy kąt.

Nawet nie wiecie jak bardzo chciała bym to z ust moich rodziców usłyszeć, niby mieszkamy razem ale szczerości nie za wiele, czasami wydaje mi się że postrzegają mnie jako zbyt zachłanną, ach.... Ciągle męczą mnie myśli co z tym starym domem się kiedyś stanie, kto o niego zadba, bo przecież to ojcowizna, sprzedaż wykluczona.

zabierz rodzicow do nowego domu

starym, a jak starzy nie chca a sprzedawac tez nie ma opcji, dobrze sie gada

A Twój mąż nie ma dość mieszkania z teściami?

mam 60lat a jak miala bym okazje to bym budowala i nie mysl za daleko do przodu co ma byc to bedzie