jak to ogarnąć

w skrócie: maam/łam partnera jednak co zrobiłam to było żle nie tak np. to za słone to za kwaśne to za słodkie, chrapiesz można by wymieniać dlugo, to żle jakbym wiedział to bym ci nie kazał etc. Jeżeli coś było dobrze to nic nie powiedział. Jezeli mówi się komuś takie rzeczy i słysze tylko krytykę z dnia na dzień robiłam sie coraz bardziej zamknięta w sobie. Myślę starasz się a i tak jest nie dobrze ile można znosić. Niby decydowaliśmy razem ale to było tak zawsze wiedzial lepiej i może w 1% było tak jak ja chciałam. Niby sie mnie pytał a i tak postawił na swoim. Mieszkaliśmy razem jednak ja sie coraz gorzej czułam mieszkając z min. Zaczeliśmy się oddalać nie chciało mi się powracać już do tego mieszkania. Odeszłam chce pozbierać myśli. Wewnętrznie wciąż sie "motam czuje sie wypalona . Kocham partnera jednak ostatni czas to były ciche dni

bo przede wszystkim czujesz sie stlamszona i ograniczana. tez nie wytrzymalabym z kims kto mnie wciaz krytykuje

Nie daj sie.Twardo wypowiadaj sie i trzymaj swojego zdania, nikt nie ma prawa decydowac za Ciebie.

wiesz co, sa ludzie, którzy mają po prostu taki trudny charakter i non- stop wszystko krytykują po prostu- tacy są ja do takich należę i albo bierzesz "z dobrodziejstwem inwentarza" albo sobie dziękujecie

Nie da sie wytrzymac z kims takim dluzej, zniszczy twoje poczucie wartosc.