Mam 22lata i nie moge isc na impreze - mamusiaaa!!!!!

ja ? jestem porządnym uczciwym człowiekiem nie mam sobie nic do zarzucenia.

Jestem studentka prawa i filologii ang, nie pije, nie cpam, nie uprawiam seksu, ide na impreze 2-3x/rok.. Wymoczek jestem, bardzo mi milo.

ja ? jestem porządnym uczciwym człowiekiem nie mam sobie nic do zarzucenia.

Czyste sumienie jest najczesciej wynikiem slabej pamieci. Lepiej uciekaj szybko do apteki po tabletki na pamiec =, bo z twoja musi byc baardzo kiepsko.

chodzilo mi o to że tam na imprezie mogą być tacy źli ludzie.

Moga, co nie oznacza ze musza. A wiesz obok kogo siedzisz w autobusie? Kto pyta cie o droge? I kim moze byc mila pani z kiosku???

nie wiem ja nie jeźdze autobusem staram sie unikać obcych ludzi nigdy nie wiadomo na kogo trafisz, trzeba uważać i mieć oczy dookoła głowy.

Czyli wygladasz na osobe aspoleczna, przykre. Albo troche zaufania w stosunku do ludzi albo zamkniecie sie w szafie na cala wiecznosc.

może masz racje, ale nie robie nikomu krzywdy i jestem porządnym człowiekiem.

Robisz krzywde, ale sobie.

Pan świętobliwy ;] Mimo , iż nie chodzę na imprezy to jednak nie oceniam ludzi , którzy korzystają z życia w sposób jaki Ty to robisz...

dlaczego niby robie sobie krzywde ?

Bo pewnego dnia sie obudzisz i zobaczysz, ze jednak zyjesz w spoleczenstwie, czesto tłumie, nie jestes sam i wspolpraca z ludzmi zaufanie do nich jest elementem niezbedym do normalnego funkcjonowania.

eee tam możliwe póki co uważam sie za dobrego człowieka a to jest najważniejsze.

No widzisz , jemu potrafisz to wytłumaczyć racjonalnym argumentem... Z rodzicami spróbuj tak samo. Żeby Cię nie izolowali bo to później ma negatywny wpływ na dalsze życie i relacje międzyludzkie...Trzeba się komunikować z ludźmi , a nie zamykać w czterech ścianach z Pismem Świętym czy innym takim. W dorosłym życiu , w pracy potrzebna jest komunikatywność.

Dobrze szanowny panie ze slaba pamiecia.

Ten prowiczek nie krzyknie i nie mam do niego az tak wysokiego szacunku jak do rodziny. Ale, jutro sie postaram, bede walczyc :)

nie walcz z rodzicami pamiętaj oni cie kochają i chcą dla ciebie jak najlepiej jak sie coś stanie napewno nie odwrócą się od ciebie.

Wiem, dlatego tez chce to zalatwic po dobroci i walczyc o swoja mlodosc prywatnosc samodzielnosc. To jest kwestia mojego zycia

powodzenia :)

Dziekuje :)

wiek i wyksztalcenie nie ma tu nic dorzeczy:). ja po 2 kierunkach , na swoim od wielu, wielu lat, matka doroslych dzieci i co? moj ojciec ( nie mieszkajacy razem wprawdzie) zawsze umieral ze strachu, jak nie było mnie w nocy w w domu.. Fakt,ze jako adwokat wciaz mial do czynienia z gwałcicielami i bandytami. Rozumialam go , brałam za dobra monete i po prostu starałam sie uspokajac. Teraz go juz nie ma - a chciałabym, zeby sie ktos jeszcze o mnie martwił...

Nie chce z nimi wdawac sie w awanture, doceniam wszystko co dla mnie robia, szanuje cala moja rodzina, ale ze wzgledu na ich troske mam cale zycie siedziec w domu?

I z imprezy chyba jednak nic nie wyjdzie... To jest toksyczne..