Jest tu ktoś kto nie ma przyjaciół?

koleżanek, kolegów... jest samotnikiem? dobrze wam z tym czy zle? i czy to jest jakiś wstyd?

mówisz o jakichś 2/3 użytkowników tego forum :)

ja jestem samotnikiem nie z wyboru ale z musu ponieważ nie potrafię normalnie funkcjonować:)(

Hmm.... cudem jest znalezienie prawdziwej przyjaciółki/ przyjaciela. Zawsze jak wydawało mi się, że mogę mieć w jakiejś koleżance przyjaciółkę, bo np. miała podobne przejścia lub zawsze miała czas dla mnie... to potem i tak dochodziłam do wniosku, że jednak się myliłam...

to ja należę do tej 1/3 która posiada przyjaciół, ale zawsze chętnie poznaje nowych ludzi :))

też jestem samotnikiem i mam czasami dość ale nie umiem tego zmienić bo trzymam ludzi na dystans...

Mam koleżanki, ale od dłuższego czasu z nikim się nie spotykam...

babajadzia, myśle ze trzymanie ludzi na dystans nie szkodzi temu aby mieć przyjaciól, kwestia tylko tego,że lepiej mieć jednego prawdziwego niż otaczac się wieloma fałszywymi, wiem z doświadczenia

niedowiarek.pl zgadzam się z tobą w 100% lepiej jeden ale prawdziwy. odnośnie trzymania ludzi na dystans to sama nie wiem czy to tak dobrze

Ja. Nie mam już w ogóle.. Wycofałam się ze wszystkich znajomości - depresja.. przejechałam się na "przyjaciółkach" i już nie ufam ludziom. Ludzie są fałszywi. Już nawet nie chce mieć przyjaciół.

Nie wszyscy ludzie są fałszywi, ale nawet jak ktoś nie jest fałszywy, to np. nie zabiega o spotkania, jest egoistyczny itp. Każdy ma jakieś przywary. Nie spotkałam jeszcze prawdziwej przyjaciółki...

Też nie mam i nigdy w zasadzie nie miałem. Czy mi z tym dobrze, czy źle to nie wiem i wolę się nad tym nie zastanawiać.

Ja przyjaciół nie mam. Nie mam wiary w przyjaźń. Mam paru znajomych, z którymi czasem spędzam czas wolny. W pracy nie zawiązuje zbyt zażyłych relacji. Rozmawiam z ludźmi, ale nie wchodzę z nikim w układy. Dziewczyny nie miałem i nie mam. Czy odpowiada mi to jak teraz jest w moim życiu. Nie, ale jakoś da się wytrzymać. Jakoś tam się żyje.

no ale takie myślenie,że nie mam przyjaciół bo się na kimś zawiodłam nie jest logiczne, ja też na wielu osobach się zawiodła, ale nie wrzucam ich do jednego worka, nie szufladkuje ludzi, a poznając nowych nie zapala mi się lampeczka z napisem "uwaga fałszywy". poznając kogos nie nastawiam się też na to że bedę się z nim przyjaźnić, jeśli np dobrze mi się z kimś rozmawia i spędza czas staram się podtrzymac tę znajomość, jeśli ta druga osoba tez darzy mnie życzliwością. Staram się nie uprzedzać do innych, mimo że czasem mam takie odczucie

witaj w klubie:) oprocz meza nie mam nikogo...i tak juz 5 lat...

przyjacioł nie mam. Mam paru znajomych, z ktorymi często spędzam czas. Mogę się zwierzyc jednej osobie, do ktorej mam 100% zaufanie, więc nie jest zle..

ale nie masz ich przez męża czy jak? bo to tak trochę "zabrzmiało.."

nie ma dobrych ludzi

nie warto zblizac sie do ludzi bo zagryzą

nie mam przyjaciół, kolezanki tak ale to nie przyjaźń

nie ma dobrych ludzi

nie wierze w przyjazn

ludzie sa z natury podli -kazdy patrzy by cie zdeptac a nie wyciagnac pomocna dłon

lepiej byc odludkiem -ja mam zero zycia towarzyskiego

kocham moje odludztwo

ludzie to gowno

ja kiedys miałam kolezanek na pęczki i jedną przyjaciołke i nie wiem jak to sie stało ale teraz mam gówno :O

jak czlowiek ma prpblemy to robi sie pustynia

jak jest zle - to ludzie znikaja -raz na jakims forum byl artykul o chprobie - i jedna pani napisał a- jkaos tak -ze gdy jej choroba zaczela dawac symptomy - to znajomi znikneli jakkamfora -a jej przyjaciolka która była-wniosek byl taki z enajlepszym przyajcielem chorego sa jego pieniądze niemal siostra dla niej, z dnia na dzien zerwała kontakt

lepiej liczyc na kase - im wiecej jej tym lepiej niz na tzw przyjaciol