nic mnie nie cieszy

nie odczuwam radości, męczy mnie montonnia ale nie potrafię nic z nią zrobić.Mam męża ,dziecko chce się zabić..nie oczekuje pocieszenia ...po prostu dłużej tak nie mogę:(

tez tak mialam . nic mnie nie cieszy i musialam brac antydepresanty . u Ciebie pewnie to chwilowe , prawdopodobnie jestes bardziej wrazliwa niz inni .

smierc nie jest lepsza . a co po smierci ? osierocone dziecko , maz , rodzina . powinnas skorzystac z pomocy psychologa . to zwykla depresja .

proszę Cię! Przestań tak mówic.MAsz dziecko,któremu jesteś potrzebna. Nie wiem jak sytuacja wyglada z mezem czy sie Wam układa,ale nawet jeśli nie to świat sie nie kończy... Wiesz,moze to zadne pocieszenie , ale jutro odbieram wyniki badan po ktorych moje zycie moze kompletnie ulec zmianie i zycie ktore mam skonczy sie... wstyd mi teraz ze tak narzekalam zawsze,ze jest nudno,.monotonnie,zle itd i wcale nic nie robilam w tym kierunku by to poprawic a teraz co? a jak sie okaze ze jest za pozno? Tak sie boje...

masz dla kogo zyc .

jesli dlugo jesteś w takim stanie to koniecznie wybierz sie do psychologa. Zycie ma sie tylko jedno...

smierc nie jest wyjsciem z depresji,bo sadzac po tym co napisalas masz depresje.Pomysl jak beda cierpiec Twoi bliscy,kiedy Cie nie bedzie.Nie rob sobie nic zlego

u mnie we wsi ,odebrala sobie zycie ostatnio dzieczyna,28 lat , polknela jakies tabletki , kiedy zdala sobie sprawe co zrobila pobiegla do sasiadki ale bylo juz za pozno,nie uratowali ja. Odebrala sobie zycie,maja dwojke malych dzieci ,maz za granica ktory podobniez ja zdradzal. Czy to byl powod zeby sie zabic? Co z tymi dziecmi? Czlowiek majacy depresje nie mysli o innych i skoro Ty przestajesz myslec o dziecku to na pewno potrzebujesz jak najszybszej pomocy... idz do lekarza! nie boj sie go