nie wiem jak sie mam pozbierać...

Dla Was pewnie bedzie to historia jak jedna z tysiaca tutaj.. Ale moje zycie to jakas masakra..od dziecka same nieszczescia mnie spotykaja i jakos los nie moze mi sie odwrocic..nie wiem co mam robic, czy meczyc sie dalej i czekac nie wiadomo na co? Poszlam w koncu do psychiatry, bo juz nie wyrabialam, ale i tak nie moge sobie poradzic ze swoim zyciem...pragnieniem milosci.. Pierwszy facet zostawil mnie dla 6 lat starszej kobiety, drugi dla 10 lat mlodszej...mowil ze kocha mnie bardzo itp, wiem ze z nia krecil bedac jeszcze ze mna, potem bylo niby mu przykro ze tak to wszystko wyszlo a teraz juz sa oficjalnie razem! Najlepsze jest to ze ona jest baardzo podobna do mnie, no tak tylko 10 lat mlodsza :( ale zeby przeskoczyc na nastolatke?? nie wiem co ze mna jest niej tak..zawsze kieruje sie zasada by traktowac ludzi tak jak ja bym chciala byc traktowana przez nich, a dostaje same baty od zycia..