Konformizm i kultura w internecie i nie tylko

Mam wrażenie, że spotykam się z samymi skrajnościami. Jesteśmy coraz bliżej siebie a jednak coraz dalej. Walczymy z biedą a tych głodnych lawinowo przybywa. Pomagamy innym, a nikt nam pomóc nie chce. Jesteśmy kochani i już znienawidzeni. Mamy prawo do głosu a już na nas krzyczą i ten głos nam odbierają. Obalamy władzę a tworzymy nowe. Mamy prawo do swobodnego wyrażania myśli i już przestajemy myśleć. Jesteśmy coraz mądrzejsi, a coraz częściej prosimy o pomoc i dobre rady. Nikogo nie chcemy słuchać, a wymagamy aby słuchali nas inni. Chcemy aby nasze płyty kupowali inni, a sami chcemy je mieć za darmo. Chcemy dużo zarabiać, a od innych oczekujemy aby pracowali u nas za bezcen. Chcemy być wyjątkowi, niepowtarzalni, a kupujemy produkty globalne, masowe, ale modne. Chcemy być ekologiczni i kupujemy rzeczy z eko skóry. Chcemy mieć czysto wokół domu, więc wywozimy śmici do lasu i innym, którzy to posprzątają. Czy ktoś to rozumie?