Chyba nie potrafie byc z facetem dluzej niz 10 miesiecy

i bardzo jest mi z tego powodu smutno :(

A dlaczego nie potrafisz??

Nie wiem, wczesniej nie bylam z nikim jak 3 miesiace a teraz jestem z chlopakiem, ale cos zaczyna byc nie tak

jestem z nim od lutego i czasami zaczynam sie zastanawiac czy to wszystko ma sens

a jestes rokujoncom klaczom ?:)

Szczerze, to podajesz za mało informacji w czym problem - trudno coś doradzić. Bo chyba nie chcesz ogólnika w postaci "walcz dziewczyno o miłość, nie zniechęcaj się - będzie dobrze"? ;)

Kobiety nie muszą się starać, to mężczyzna musi je zdobywać dlatego możesz sobie do woli rozwodzić czy potrafisz być czy nie. Ty masz wszystko podane na tacy w przeciwieństwie do takich prawików co nawet się nie calowali.

tzn cos do niego czuje, ale jest roznica w pogladach na temat naszego dalszego zycia Moze to powoód roznicy w wyksztalceniu, ja po studiach, On po zawodówce

Czasami odzywa sie az za czesto, a czasami wogle nie iwem ciezko to wszystko zebrac i okreslic Co Waszym zdaniem jest znakami, ze to milosc prawdziwe uczucie, a nie tylko iluzja?

Różnica w waszym wykształceniu faktycznie jest spora i może stanowić poważny problem na przyszłość... szczególnie jeżeli już dziś masz wątpliwości. Natomiast co do "prawdziwego uczucia", cóż - nie ma czegoś takiego jak "prawdziwa miłość" czy "ten jedyny". Człowiek jest w stanie stworzyć związek z bardzo wieloma ludźmi (patrząc globalnie). A uczucie, cóż, jeżeli chcesz z nim przebywać, jarasz się jego obecnością, zastanawiasz co robi to prawdopodobnie nadal jesteś w momencie "motylków w brzuchu", a zatem jest "uczucie"

Rotmistrzu dziekuje CI szczerze za Twoje odpowiedzi Duzo mi daja "Człowiek jest w stanie stworzyć związek z bardzo wieloma ludźmi (patrząc globalnie)" Zdaję sobie z tego sprawe, poniewaz kiedys jedna osoba mnie w tym uswiadomila "jeżeli chcesz z nim przebywać, jarasz się jego obecnością, zastanawiasz co robi to prawdopodobnie nadal jesteś w momencie "motylków w brzuchu", a zatem jest "uczucie" " To jest jeszcze ten moment, ale jak za pół roku, 5 lat lub 10 obudzę się i stanowczo stwierdze, że mimo tych kilku super chwil reszta nie jest na moje nerwy? Czy nie szkoda czasu dla nas dwojga?

Wiesz, ryzyko zawsze istnieje. Nigdy nie będziesz miała gwarancji na udany związek. Jednak odrzucanie go tylko z powodu ryzyka jest absolutnie bezsensowne - idąc tym tokiem rozumowania to każdy z nas powinien się natychmiast powiesić, bo istnieje gigantyczne ryzyko, że w trakcie życia będziemy cierpieć. Nie wiem jakie są relacje między wami i jaką on jest osobą, jednak jeżeli jest "dobrym człowiekiem" (cokolwiek by to znaczyło), to chyba warto spróbować. Decyzję o rozstaniu możesz podjąć zawszę, choć oczywiście im dalej w las tym więcej drzew i ciężej zrezygnować (path dependency).

Jeden nasuwa mi sie wniosek z tego wszystkiego: Milosc to cierpienie, mimo przezycia wspanialych chwil "Milosc to bol, powiedzial zajac, jeza sciskajac..."

Cóż, o miłości już zostało tyle napisane, że raczej nic nowego nie wymyślimy... nowinki w tej materii zostawmy neurologom i biochemikom :P. Czyń jak uważasz, my na kafe wiele dopomóc w stanie nie jesteśmy.

Rotmistrzu dziekuje Ci za odzew Ciezko mi jest, potrzebuje rozmowy

Proszę :), rozumiem, czasem każdy jej potrzebuje.