Czy ma to sens..?!

Otóż: Czy to normalne, że spotykam się z facetem od około 3 miesięcy (wcześniej spotkaliśmy się tak spontanicznie dwa razy a potem pisaliśmy dwa miesiące i znów się spotykamy i mam rozkminy typu:'Czy to ten jedyny', 'Czy ma to sens', 'Czy chce z nim być' Dać sobie jeszcze czas?? Czy odpuścić?? Jak się spotykamy jest naprawdę fajnie, śmiejemy, wygłupiamy, itd, widzę że jemu bardzo na mnie zależy, zabiega, dba o Mnie, jednak martwią mnie te rozkminy... ;/

Jakby to był TEN, to byś tych rozkmin nie miała. Po twoich słowach odniosłam wrażenie, ze to dla ciebie bardziej kumpel niż Mr. Right.

No to co jest nie tak? Chodzi o jego wady?

Jak to mówi moja znajoma z pracy: między nimi nie było TEGO jebnięcia.

Skoro zadajesz sobie takie pytania to nie faktycznie nie ma to sensu. Mówiąc innymi słowy- on to nie TEN.

Moje koleżanki/przyjaciółki twierdzą, że po tak krótkiej znajomości nie da się określić czy to 'ten jedyny' bo co to jest 3 miesiące tak naprawdę, radziły mi żeby dać sobie czas a takie wątpliwości ich zdaniem to normalne bo same je miały...moja koleżanka nawet miała przez pół roku takie rozkminy a potem nabrała pewności:) Poczekam na dalszy rozwój sytuacji, przecież związek to nie zaręczyny czy ślub, prawda??

A to zdanie mojego kolegi: 'Wiem na pewno że znacie się zbyt krótko żeby całkowicie być pewnym co do swoich uczuć, choć motylki w brzuchu by się przydały, a poważnie to myślę iż mieć wątpliwości to ludzka rzecz, a rozum oprócz serca jest niezwykle potrzebny aby stworzyć udany związek. Ja bym się więc zbytnio nie martwił, tylko spokojnie radzę czekać na rozwój tej znajomości, a ja życzę Ci abyś się nie zawiodła, ani nie żałowała żadnej decyzji'

Wypowie się ktoś jeszcze??

Ja ze swoim facetem zamieszkałąm po dwoch miesiacach znajomości:) I nie źżałuje. Indywidualna sprawa po prostu, a watpliwosci zawsze sa , choc faktem jest ze niekiedy człowiek po prostu poddaje się uczucie nie zastanawiajac sie i nie zadajac sobie pytan czy to ten czy nie ten, tylko po prostu robi jak czuje.Jesli pojawiaja sie pytania to albo człowiek boi sie zaangazowania, albo tak się spina zeby się udało, albo zwyczajnie naprawde nie jest pewien. Ale nie ma sie co zadreczac bo to czas weryfikuje. Jesli jest fajnie to poddac się temu a czas pokaze jak bedzie dalej:)

Destinaaa - dać sobie więc czas, taak??

a na co xczas?? chcesz sie zastanowic czy chcesz sie z nim spotykac? Ja bym się spotykała i nie ovczekiwała ani od niego ani od siebie zadnych zobowiazan i deklaracji. Jak sama napisałas jest fajknie jak sie widzicie wiec po co się zadreczac? bawic sie i tyle a naprawde dalszy rozwoj wypadków pokaze co z tym zrobic. Chyba ze czujesz sie z tym na tyle zle, ze przebywanie w jegho towarzystwie rodzi coraz wiecej tych watpliwosci to moze po jakims czasie az nabierzesz pewnosci ze nic z tego nie bedzie mozesz z nim pogadac ze z Twojej strony to tylko zwykle kolezenstwo, tak zeby nie dawac złudnych nadziei. Ale mysle ze narazie warto sie cieszyc tym co jest.

Ale to nie jest też tak że jest mi całkowicie obojętny, zależy mi na nim, tylko czasami sama nie wiem czego chce;/ To dobry chłopak, porządny, poukładany...:)

ludzie to kurwa maja problemy...