ZMIANA ŻYCIA DLA FACETA - DORADZCIE PROSZĘ!:)

Mój jest kierowcą, nie ma go przez miesiąc. Dzieli nas 300 km. Gdy wraca do domu na 6 dni, nie ma czasu jeździć do mnie;( przez sprawy rodzinne, obowiązki, wykańczanie mieszkania i inne... Jesteśmy razem czwarty miesiąc. spędziliśmy cały miesiąc razem 24 godziny na dobę, a potem widzieliśmy się 4 - 3 dni w miesiącu. Po kilku dość trudnych sytuacjach wynikających z rzadkich spotkań, zerwał wczoraj przez to, że nie da się pogodzić obowiązków ze mną, że to zbyt trudne dla nas obojga (dość emocjonalnie zareagowałam dzień wcześniej na informację o tym, ile będzie mieć czasu w grudniu), i takie tam... Jednak dziś zaczynam żałować, że nie dałam się namówić na przeprowadzkę do jego miasta i zastanawiam się czy jednak i nie ulec. Co myślicie o tym pomyśle? W końcu zerwał...powody racjonalne, bo rzeczywiście przy tym nawale obowiązków, wręcz niemożliwe jest to jeżdżenie...może mu aż tak nie zależy... choć snuł wiele planów i myślę, że jednak tak, a po prostu racjonalizm zadecydował.

wiem, że dość długie, ale będę wdzięczna za radę: czy nie będzie mnie mniej szanować przez to, że wszystko dla niego rzuciłam? czy warto dla związku zmieniać całe życie? w końcu on też mógłby coś zmienić...choć wiem, że kredyt i wykańczanie mieszkania chłoną pieniądze jak szalone i chce tak jeździć jeszcze przez pół roku - rok:)

ależ ze mnie niecierpliwiec;)

"czy nie będzie mnie mniej szanować przez to, że wszystko dla niego rzuciłam?" Dziwne podejście. Masa ludzi przeprowadza się do miasta partnera. A Ty tak do tego podchodzisz, jakby Wasz związek był walką i najbardziej zależy Ci na swoim honorze.