Mam dość...

Moje życie jest coraz bardziej bez sensu... jest mi ciężko. Nie wiem juz co robić. Nie mam na nic ochoty, jestem chyba urodzona pesymistką, ale fakt faktem cały czas życie mi daje popalić. Uczyłam sie cały semestr a i tak chyba nie zdam przez zagrożenia. Teraz nie chodzę do szkoły, to też pewnie nie rzutuje dobrze... ucze się, ale to i tak nic nie daje, nie mam szczęścia, nic. Rodzice mi mówią, ze jestem egoistką bo myślę tylko o sobie, o swoich problemach, to pewnie jest prawda. Nie umiem inaczej, nie umiem cieszyć się życiem gdy nic nie wychdozi...

Aj, nie dobrze. Lepiej chodzić do szkoły, nawet jak nie jesteś na 100% przygotowana do lekcji bo nauczyciel widzi, że nie uciekasz czy specjalnie nie przychodzisz. Masz jakieś zagrożenia?

Bez żartów. Ja naprawdę nie potrafię rozwiązać swojego problemu... Czuję, że zawodzę moich rodziców, sprawiam im ból, powinnam być lepsza córką bo oni sa naprawdę wspaniali, z innym dzieckiem na pewno nie mieliby tylu problemów jak ze mną i cieszyliby się, ze jest zdolne, mądre, zaradne, bystre a nie tak jak ja, zero pożytku, siedzę jak truteń w domu i tyle, próbuję sie uczyć z czego marnie wychodzi, do pracy do pójdę, jestem za młoda. I tak to chyba już będzie...

Z czego masz te zagrożenia?

Nie chodzę od tego tygodnia, w zasadzie nie symuluję, jestem chora, mam gorączkę i ogólnie kiepsko się czuję. Chodzę tylko na lekcje na które muszę bo mam zagrożenia, chodzę do nauczycieli, ale oni wcale nie są chętni żeby mnie przepytać czy coś. Byłam dzisiaj na jednej, chciałam odpowiadać, uczyłam się cały wczorajszy dzień. Otrzymała za to kolejną jedynkę ze sprawdzianu poprzedniego, na który się uczyłam i byłam pewna, ze ma dobrze, tak dokładnie ma w książce, a nauczyciel gadał, że to bzdura i wstawił mi jedynkę. W przyszłym tygodniu niby mam zaliczać kolejne sprawdziany, ale nie wiadomo jak to się potoczy, materiału jest bardzo dużo a ja się coraz bardziej denerwuję, chociaż myślę, ze umiem. W piątek już idę do szkoły na 100% i się nie boję, ale zagrożenia i tak będą... mam 3 zagrożenia.

mam z przedmiotów humanistycznych, historii, wosu i geografii. Uczę się, ale zawsze trafiam na jakieś "ale" nauczycieli, mam bardzo mało ocen, góra 2-3 które decydują o wszystkim. zaraz powiecie, że nie da sie mieć zagrożeń z takich przedmiotów, da się, niestety...

W sumie to trudno tak nauczyć się dużej ilości materiału dzień przed+stres do tego=zapominanie przy odpytywaniu. Może musisz więcej i dłużej powtarzać? Zacznij od razu się uczyć, aby nie było na ostatnią chwilę. A w której klasie jesteś?

Najważniejsze to się nie poddawać i prosić nauczycieli żeby Cię odpytywali, nawet aż do końca wystawiania ocen na półrocze. Bo później jest masakra... nauczyć się na raz ogromnej ilości materiału z z całego semestru, a do tego dochodzą jeszcze inne przedmioty, sprawdziany.

Problem w tym, że ja się uczyłam na bieżąco, teraz też staram się uczyc, ale tak jak napisałam - wcześniej się uczyłam, napisałam, a nauczyciel zaczął mi udowadniać, ze to co napisałam to kompletna bzdura chociaż w ksiażce jest niemal identycznie. Jestem w szkole średniej, nie chcę sie do końca zdradzać. Meczy mnie stres, poza tym chodzę do nauczycieli, pytam się co mogę zrobić zeby zaliczyć a oni mają się za guru, traktują mnie jak śmiecia i "trzeba było się uczyć" uczyłam się, naprawdę. Nie tylko ja jestem w takiej trudnej sytuacji, sporo ludzi w szkole też, ale mnie wzięło ostatnio takie załamanie...

Cały czas chodze i proszę, jeden z nauczycieli w ramach "rekompensaty" zamiast odpytać zapowiedział nam ogromny sprawdzian od początku półrocza, wiec dla mnie to to samo co zaliczanie semestru w zasadzie... do świąt muszę się starać, jak potem nic nie wyjdzie to nie wiem, mam ochotę się zabić przez te oceny. Spać po nocach nie mogę, jestem cały czas podminowana.

Jeżeli to pierwszy rok to rozumiem bo nowe środowisko itp. Ogólnie to wysoki poziom w tej szkole masz?

nie pierwszy, ale nauczyciele niektórzy są moimi od niedawna. Szkoła jest uważana za średnią, ale ci co do niej chodzą wiedzą, że jest bardzo ciężko. Szłam do niej z nastawieniem, ze nie bedzie aż tak trudno, jednak nie zmienię jej. Muszę zdać, zaliczyć semestr tylko nie wiem ja to zrobię... na korki przecież nie pójde.

ojej,ale problem. szkola to nie koniec swiata,zreszta teraz dopiero pierwszy semestr wiec zawsze mozesz sie poprawic w nastepnym. nie rob tragedii. nie zdac to tez nic takiego.

Niektórzy po prostu rodza sie debilami!!!!! Może sie zapisz do szkoły specjalnej, tam może sobie poradzisz i zamiast rozżalać sie nad swoim marnym zywocie, WON do ksiazek!!!

Jeżeli by trzeba było to czemu nie? Korki to przecież nic strasznego...

Zawsze zdawałam, więc nie wiem. Jednak czuję, ze gdybym nie zdała to bym się chyba nie podniosła, nie moglabym znowu chodzić do tej samej klasy itp. Wtedy już w ogóle czułabym się cofnięta. porada XX.....q - czasem tak o sobie myślę, ze jestem debilem, bo chociaż uczę sie i uważam, że umiem to i tak ląduję z kiepskimi ocenami. Niestety, do szkoły specjalnej chodza inni ludzie i zapewne by mnie tak nie przyjęli, ale dziękuję za radę, nigdy nie wiadomo jak się życie potoczy.

Na korepetycje chodzi się z przedmiotów matematycznych bądź z języków, ale z historii? to chyba nonsens, nie słyszałam o takich przypadkach.

no ale co jest takiego strasznego w niezdaniu? po prostu rok dluzej w szkole no i tyle. jakby ci bylo glupio przed ludzmi to zawsze mozna zmienic szkole czy cos. tak tylko pisze,bo nie sadze bys miala nie zdac. nauczyciele zawsze strasza a pozniej ida na reke, wiem jak u mnie jest bo jestem w jednej z najlepszych szkol w okolicy i zawsze tylko gadaja,a pozniej pozwalaja zdac.

Nie wiem dokładnie jak te szkoły się nazywają, ale są na pewno takie szkoły dla mnie zdolnych. Rozumiem, można matematyki nie rozumieć, chemii, fizyki, ale przedmiotów humanistycznych? Dziewczyno, ogarnij się trochę!!Jakbyś się uczyła to nie ma bata, żeby tych przedmiotów nie ogarnąć.

korepetycje z historii tez sa,ale jakos mi sie to nie widzi...po prostu trzeba wykuc na pamiec,zdac,zapomniec. byle na dwoje ;]

dla mniej*

Chodzi też głównie o to, ze nauczyciele nie są chętni aby wystawiać oceny, poprawiać, tylko cały czas wyzywaja od głąbów. Nie mam rewelacyjnej pamięci, nie jest w stanie zapamiętać wszystkiego słowo w słowo, a nauczyciele czepiają się słówek. Mam dobre oceny z tych przedmiotów, z których jest więcej ocen, po 6-8, czasem trafi mi się jakaś jedynka a z reszty mam dobre, wychodze na trójki, czwórki... za to z tych, nie ma bata. Mam po dwie oceny, od poczatku semestru nie miałam nic bo nauczycielom nie chciało się stawiać albo byli chorzy. Jestem pod presją... przed znajomymi byłoby mi wstyd, mieszkam w małym mieście, przed rodzicami, przed samą sobą też.

Chyba, że zawodówki... ale tam to trzeba chodzic od początku, ludzie stamtąd pokończyli już szkoły i pracują albo mają praktyki. Ja dostałam sie do liceum i nie przypadkiem ani dodatkowymi punktami... poza tym jestem zależna od rodziców.

wez to olej, co bedzie to bedzie,po co sie martwic na zapas? beda pozniej szanse na poprawy,zaliczenia,nie ty jedna jestes zagrozona z jakichs tam przedmiotow. po co sie tak spinac szkola. ja zdaje to ty tez zdasz. ;]

nauka, nauka, nauka nikt za ciebie sie nie nauczy

staram się tak robić, mniej się przejmowac, moze w końcu mi się uda... Pisałam, ze chciałam dzisiaj poprawiać, ale nauczyciel nie chciał mnie odpytać ani nic, wcześniej postawił mi tylko jedna ocene przez cały semestr, chociaż lekcje nie są raz w tygodniu, a dzisiaj postawil mi jedynkę, chociaz uważam, ze napisałam na wyższą ocenę. Nie wiem, zobaczę do świąt, postaram sie jeszcze w przyszłym tygodniu powalczyć o te oceny, ale nie wiem czy wyjdzie, jak nawet nauczycielom się odpytywać nie chce tylko "z łaski" rozmawiają z zagrożonymi, jakby byli śmieciami.

Ta nauka cała nasza edukacja to jedna wielka bzdura. Możesz być nawet drugim ainsteinem a szkoła i tak z ciebie zrobi osła, a nauczyciele zero. Wiem co mówię. Głowa do góry to podstawa. Jesteś mądra i wartościowa bo zdajesz sobie sprawę z wielu rzeczy , które inni olewają. chciałabyś więcej, ale życie nie jest łatwe. dlatego będzie ci w życiu ciężko bo jestes zbyt miękka i zbyt wrażliwa. Zmień podejście. A świat się nie zawali jak nie zdasz do następnej klasy. Ja tez kilka razy nie zdałam , mam w tej chwili 28 lat, dach nad głową, pełne koryto , żyję i jakoś się kula do przodu. I uważam się za bardzo wartościową i inteligentną, wręcz za 8 cud świata :D Więc ty tym bardziej powinnaś.

do nastepnych klas zdawali debile a osoby mądre i naprawdę inteligentne miały kible albo komisa jak to jest? ci nauczyciele to są fajansy, którzy chca pokazać swoją władzę jacy to ważni i że wszystko od nich zależy. nie powinni uczyć tacy tylko w kamieniołomach zapierdalać :)

a nadal siedzę na garnuszku u rodziców! ty dziewczyno rwiesz się do zmian więc na pewno daleko zajdziesz. A szkołę jak możesz to zmień na dobre ci to wyjdzie sama tak zrobiłam i żałuję tylko, że kilka lat za późno bo mogłam zrobic to wiele wcześniej i żyć spokojnie!!!!

To nie jest tak, że ja sama jestem z tymi zagrożeniami, jest dużo osób, które są w trudnej sytuacji, moze faktycznie moje podłamanie dało taki efekt, że teraz jest mi ciężej i nie potrafię się spiąć, żeby "walczyć" o te zaliczenia. Gdy tylko idę do jakiegoś nauczyciela, on wyśmiewa mnie przy całej klasie, wytyka mi, ze nie mam racji, nie mogę nic powiedziec bo zaraz zostaję uznana za "bezczelną" do innych równie kiepsko podchodzą... to jeszcze dodatkowo dobija, gdy idziesz na lekcję, umiesz a on wstawi ci jedynkę i jeszcze wyśmieje. Dziękuję za słowa otuchy, spróbuję się zmienić i spojrzeć inaczej na świat. Pozaliczam jeszcze co możliwe przez te dwa tygodnie, może później napiszę jak mi poszło. Liczę na to, ze "co nie zabije, to wzmocni". TYm bardziej, że jednego przedmiotu zamierzam pisac maturę, lubię go i interesuję się nim, ale nauczyciel skutecznie uznaje mnie za debilkę stawiając mi jedynki i przez to nie wiem czy to faktycznie dobry pomysł, aby to zdawać... ale zobaczę jeszcze,na pewno spróbuję coś ze sobą zrobić...