mam 22 lata, jestem w ciąży. Boję się o tym powiedzieć rodzicom..

jak w temacie.. czuję, że ich zawiodłam chociaż chciałam tego dziecka. bardzo kocham mojego partnera on mnie też.. może to za wcześnie.. teraz się boję jestem przerażona!!:(

a nie mozesz tego zrobic z partnerem?

wcale nie jestes taka mloda, studiujesz, pracujesz? uwierz mi, ja mam 23 lata i tez rodzicow, ktorym bym sie bala powiedziec o ewentualnej ciazy, ale w tym wieku mysle, ze nie beda zli, wiadomo, nie jestes moze super gotowa, ale tez nie masz 15 lat. Pewnie masz skonczone studia licencjackie nawet, wiec wyksztalceie wyzsze jest. partner kochajacy i odpowiedzialny. naprawde nie jestes w najgorszej sytuaacji:)

partner jest z nigerii i tu jest problem

Rozumiem Cię doskonale, sama mam 22 lata, a gdybym w tej chwili zaszła w ciąże miałabym takie same obawy przed przyznaniem się rodzicom jak 15 latka. Pewnie dlatego, że wciąż jestem od nich zależna. Oni mnie utrzymują, dają dach nad głową. Może gdybym była niezależna byłoby inaczej. Ale tak naprawdę to nawet nie czuję się gotowa w tej chwili na dziecko i bycia mamą. Mimo, że też mam kochanego chłopaka, ale to jeszcze nie etap na dziecko, ani budowanie wspólnej przyszłości.

ja mialam 19 prawie 20 ale moj partner ze mna poszedl i zeby mama zawalu nie dostala powiedzial najpierw ze chcemy sie pobrac a dop potem ze jestem w ciazy:) bardzo mi to pomoglo

podszyw... Zrobię to z partnerem.. sama nie dam rady. niby nie najgorsza sytuacja ale ja jestem przerażona.. co innego gdybać ''co by było gdybym była w ciąży..'' a co innego zobaczyć 2 kreski i wiedzieć, że jest sie odpowiedzialnym za nowe życie.. moja mama nadal mnie traktuje jak swoją małą córeczkę.. dlatego to jest takie trudne. nie chcę żeby była smutna.

mysle, ze mozesz sie pozytywnie rozczarowac postawa rodzicow, nie martw sie na zapas

zobaczysz jakie to szczescie jak kruszynka przyjdzie na swiat, a okres ciazy tak milo wspominam ze chetnie bym to powtorzyla:)

jej powiesz, to może mamusia dorośnie i skapnie się, że jej malutka córeczka od ładnych paru lat już się może stukać.

a zobaczysz ze jak urodzisz to juz rodzice nie beda cie traktowac jak mala córeczkę, jakos przejdziesz przez ten moment prawdy:)

week of view tak ja wiem o tym, że to maleństwo będzie największym skarbem:) ale narazie to jestem strasznie przestraszona.. może to żałosne ale myślę, że zrozumiałe. Jestem szczęśliwa bo los się uśmiechnął ale jednocześnie ciągle myślę czy będzie dobrze.. wariuję;)

moja mama miała jakąś dziwną fobię że zajdę w ciążę w liceum, to była masakra ! Sama zaszła w ciążę w wieku 18 lat i chyba chciała mi oszczędzić wczesnego macierzyństwa - urodziłam dziecko dopiero w wieku 30 lat. 22 lata to normalny wiek, chociaż wiele moich koleżanek jest zdania że z dzieckiem nie trzeba się spieszyć, bo po urodzeniu nawet jak dziecko będzie już samodzielne nigdy nie odzyska się tej pełnej niezależności, zawsze zastanowisz się 2 razy zanim coś zrobisz, bo "masz dla kogo zyć" . Poza tym inaczej sie odbiera świat jako bezdzietna dwudziestoparolatka niz jako prawie czterdziestolatka z dorosłym dzieckiem. Niby i jednej i drugiej małe dzieci nie płaczą aczkolwiek ta druga jest matką i pewnych rzeczy jej nie przystoi robić.

no to zacznie się dla ciebie szarówa dnia codziennego a było myśleć wcześniej

no właśnie moja mama też miała fobię, że za wcześnie zajdę w ciążę, strasznie mi wkręcała.. i pewnie dlatego teraz tak jest, że się boję.

szarówa? chyba żartujesz.. ja jestem bardzo szczęśliwa. Nawet jeśli będzie tylko szarówa dnia codziennego to z moim kochanym maleństwem i kochającym facetem.

będzie dobrze, nie jesteś nastolatką. Masz stałego faceta, za 2 czy 3 lata pewnie byście się świadomie zdecydowali na dziecko, teraz pomógł Wam los :) Rodzice może sie na początku podroczą ale potem będą przeszczęśliwi

rozumiem cie, ja to sie tak balam, ze powiedzialam mojemu ze on musi zaczac bo ja nie dam rady slowa powiedziec, ale jakos poszlo:)

najtrudniejszy pierwszy krok....;)

niekoniecznie. my z naszym synkiem przeszlismy strszne rzeczy, chorowal, pol zycia w szpitalu tj miesiac, plakal non stop tak ze psycha siadala a z partnerem siue nie klucilam:) jakies tam delikatne sprzeczki nic powaznego. teraz maluszek powoli wraca do normy, moze nadal w dzien malo spi bo 3 rzy po 15 min ale juz nie placze tak. powoli sie normuje. tak wiec na klutnie niue ma reguly:)

Co za głupie komentarze,że 22 latka  wcale nie taka młoda.Hehehe dobre sobie.Taka dziewczyna jest bardzo młoda,i życie przed nią.Ja zaszłam w ciąze mając 30 lat.Moja córka obecnie ma 22 i prawdopodobnie jest w ciąży. Dziewczyny zabezpieczajcie się, szkoda młodości.....