Czy też macie czasem poczucie...

... że na tym świecie nie ma nikogo dla Was życzliwego? Ja właśnie tak się czuję. Mam rodziców i babcię, którym na mnie zależy i doceniam to. Niestety poza nimi nie mam nikogo, naprawdę nikogo bliskiego. Myślałam, że mam przyjaciółki, ale kiedy przestałam się starać o utrzymanie przyjaźni, to odsunęły się ode mnie - najwyraźniej bez żalu.

ile masz lat?

19.

też mam czasem takie wrażenie ... Niby wszyscy mili ,ale niektorzy do czasu i potrafia czasem wbic jakas szpile ...

też mam takie koleżanki ;p i też mam 19 lat. Własciwie to 20 stuknie w lutym ;)

No to jesteśmy w tym samym wieku. Nie rozumiem tylko czemu przestało Ci zależec na znajomych

Przestało mi na nich zależeć, bo czułam, że im nie zależy na mnie. Raniło mnie to. Lepsza już samotność.

Bo ludzie teraz mysla o sobie tylko i nic nie poradzisz

no ale jak nie daje sie nic od siebie to tak zazwyczaj bywa... Ja nie miałam czasu i tak wyszło...Tez bym je olała jakby ciągle mi odmawiały :P

Ja tez nie mam koleżanek nie martw sie hehe :P

Właśnie boli mnie, to że widzę wokół siebie ludzi, którzy naprawdę się ze sobą przyjaźnią, kochają się wzajemnie. Ok, pewnie wielu z nich się jeszcze zdąży przejechać... Ale to i tak mnie smuci, bo sama na nikim nigdy nie mogłam całkowicie polegać.

ciężko jest o naprawde dobrych znajomych miałam dobrą koleżanke nasze drogi sie rozeszły jak poszłyśmy do innych szkół następna jest dobra jęsli czegoś chce a tak to zachowuje się jak by byla królową świata, ktoś mi powiedział że to zazdrosć ale to dziwne bo wydaje się że w przyjaźni nie ma czegoś takiego. Nie wiem co Ci poradzić ja żyje bez najlepszej przyjaciółki i sie udaje mam faceta którego bardzo kocham i jest największą moją podporą. Masz faceta ? znajdz w nim przyjaciela wtedy zwykli znajomi Ci wystarczą.

Mam koleżanki, ale co mi po nich? To tylko osoby, z którymi mogę sobie pogadać o pierdołach, ale z którymi nic mnie nie łączy. Dlatego czuję się zdana tylko na siebie.

Nie mam faceta i nigdy nie miałam, bo nigdy nie byłam w żadnym zakochana, ani żaden nie był zakochany we mnie. Przykre, nie?

Nie wiem co Ci poradzić. Nie olewaj wszystkich, no chyba ze oni olewają Ciebie ale w pewnym sensie każdy musi sobie radzić sam bo czasami najbliższy przyjaciel Cie wystawi gdy najbardziej go potrzebujesz.

Sa jeszcze dobrzy ludzie na tym swieceie Ale trzeba szukac i poznawac nowe osoby a nie uciekac od ludzi

Ani takiego na chwile?? Poflirtuj z facetami, pobaw się nimi troche oni też tak robią, nie mówie tutaj o tym żeby go rozkochiwać a potem żucić bo to by było chamstwo ale pokręcić z facetem nawet wsakaze, podbudujesz swoją samoocene ..

właśnieon dobrze powiedziane nie mozesz opierać się tylko na tych konkretnych osobach najwyraźniej nie były warte przyjaźni poznaj kogoś innego i może następny razem się uda. Tylko pamiętaj ze przyjaźni nie zbudujesz w tydzień ani dwa ...

Faceci się mną nie interesują. Nie wiem czemu, jest to dla mnie totalną zagadką, ale tak po prostu zawsze było. Poza tym mam niewielu kolegów, bo chodzę do niemalże całkowicie żeńskiej klasy. Jedyne moje kontakty z płcią przeciwną to "flirty" na imprezach, których nigdy nie wspominałam jakoś specjalnie miło.

Nie jestem osobą, która pochopnie nazywa kogoś przyjacielem. Kilka osób w życiu tak nazwałam po długiej znajomości i wielu wspólnych doświadczeniach... i zawsze te osoby mnie zawodziły. Nie jestem idealna, ale to ja byłam zawsze tą osobą, która się starała, jeśli coś się popsuło.

Z tego co wiem faceci to wzrokowcy albo musisz być calkiem ładna albo rzucać się w oczy żeby Cię zauważyli.

Wiesz, mnie tak naprawdę nie zależy na zainteresowaniu mężczyzn. Zawsze jak już się mną interesowali, to właśnie chyba dlatego, że ładnie wyglądałam. Dziwi mnie to, bo nie uważam się za specjalnie atrakcyjną, a wnętrze mam - nieskromnie mówiąc - dosyć interesujące pod wieloma względami.

A wady jakie masz?

Nie potrafię tego ocenić obiektywnie. Zresztą czy to takie ważne? Każdy ma jakieś wady, ale jakoś ludzie są w stanie je akceptować. Ogólnie uważam się za osobę wartościową, nie jestem też jakimś towarzyskim dziwolągiem (no, może trochę, ale nigdy mnie to nie powstrzymywało przed chodzeniem na imprezy, poznawaniem nowych ludzi itd. :P).

czy ja czytam o sobie? Mam podobnie, z z tym że się nie przejmuję ani trochę. Dlaczego? Bo zamiast mieć fałszywych, pijących na umór, przeklinających, infantylnych pseudo przyjaciół, wolę ich nie mieć wcale. Moimi przyjaciółmi największymi i jedynymi jest rodzina. To na nich zawsze mogę liczyć, nigdy się nie wypną dupą za przeproszeniem. Aaaa ważne. Miałam parę w swoim życiu 'przyjaciółek'. Napisałam że miałam, bo wg mnie przyjaźń która sie skonczyła, tak naprawdę nigdy nie istniała. Amen.

Ja też wolę przeżyć całe życie sama, niż mieć przyjaciół, którzy nie zasługują na to miano. Ale przykro mi, że nie potrafię spotkać takich, który byliby inni. :( Jestem typem indywidualistki, ale nie wiem, czy ktoś na tym świecie chciałby zostać bez nikogo bliskiego. A rodzina to rodzina, chcę się niedługo usamodzielnić, potrzebuję tego. Dlatego nie będę mieć już z nimi codziennego kontaktu (chcę się wyprowadzić daleko od domu).

Nawet nie potrafisz napisac o swoich wadach tylko sie wykrecasz

A co Ciebie mogą obchodzić moje wady? To nie ma nic wspólnego z tematem.

Bo jak zwykle jestem taka idealna a caly swiat mnie rani

Napisałam, że wiem o tym, że nie jestem idealna, ale staram się zawsze być dla innych w porządku.