Dziewczyny pomóżcie proszę!!!

Heja, otóż mam taki problem. W pociągu praktycznie codziennie od 3 miesięcy spotykam pewną dziewczynę... ja się uśmiecham troszkę do niej, ona do mnie. Ale bez słowa, bo nie ma jak do niej podejść. Od czasu do czasu spotykam ją także na mieście... i też przechodzimy obok siebie uśmiechając się. Ale to trochę głupie :D Czy coś złego w tym, że powiem jej na razie przynajmniej "cześć"? Czy to nie wypada, skoro tak na prawdę jej nie znam?? :D

a w czym ty widzisz problem? :D

Wiesz, nie znam dziewczyny tak na prawdę. Nie chcę wyjść na idiotę gdy powiem jej cześć na mieście... rozumiesz? :)) A i zaznaczam, że mam 20 lat :D

raczej dziwne ze jeszcze nie mowicie sobie cześć

Więc moze warto się przełamać... bo jak mówię śmiesznie to wygląda... uśmiechamy się do siebie i patrzymy na siebie i nic poza tym.

mysli: fajny facet, uśmiecha się do mnie, podoba mi się, też się uśmiecham, no niech w końcu zrobi pierwszy krok, zaproponuje kawę, już ledwo wytrzymuję, żeby od razu nie powiedzieć tak v a jeśli ona powie nie? to co z tego, czy twoje życie się zawali?, odwaaaaaagi i więcej pewności siebie

No właśnie problem w tym, że nie mam tej pewności siebie w stosunku do kobiet... po prostu zadaję sobie pytanie "dlaczego ona się uśmiecha do mnie", może nie chodzi o to, że jej się podobam, tylko z jakiegoś powodu się śmieje. eh...

Tak, dziwne, uzna Cię za zboczeńca i zdzieli parasolem w łeb. Już dawno powinieneś się odezwać.

Ale tak jak mówię, nie miałem odwagi, może się uśmiecha do mnie, a może się ze mnie śmieje... tego nie wiem. W poniedziałek wracam do kolei pomorskich, może ja spotkam! :D