bulimiczka w ciazy

Pytanie do bulimiczek, ktore zostaly mamami: jak przezylyscie ciaze? psychicznie, fizycznie? dalyscie rade? jak sie czujecie teraz?

podbijam

a moze znacie chociaz takie osoby?

lepiej pomyslec o dzieciach jak się skonczy już z bulimicznymi praktykami. wiadomo jednak, ze dziecka nie zawsze sie planuje. chorowałam na bulimie i z tego wyszlam. w ciazy nie bylam i nie jestem.. ale na tamte czasy ciezko mi bylo sobie wyobrazic ciaze. mysle ze najlepsze co mozna zrobic jak już się w owa ciaze zaszło. koniecznie zaczac sie leczyć.. zrobic wszystko by nie dochodzilo do napadów, a co najwazniejsze do wymiotow.

ja musze niestety przez jajniki szybko decydowac sie na ciaze... napady miewam coraz rzadziej ale problem tkwi w tym, ze ja musze naprawde oszczendie jesc i duzo cwiczyc zeby chociaz utrzymac taka figure a jak zajde w ciaze to przytyje ekspresowo bo wiadomo ze nie bede mogla tak zyc jak teraz a wtedy depresja murowana i to tylko odbije sie na dziecku :/

up....

pytanie tylko czy zachodzenie teraz w ciąże pod presją tego, że czas się konczy, nie odbije się na twoich uczuciach do dziecka. wiem, że bulimiczki zachodzące w ciąże tak bardzo już kochały swoje dzieci, że miały w dupie za przeproszeniem - wszystko, byle dziecko było zdrowe. paradoksalnie niektore pozbyly się choroby dzięki ciąży. przydałaby ci się psychoterapia, coby trochę przeprogramować twoje myslenie i wartosciowanie. niekoniecznie w czasie ciąży trzeba przytyć.

tak sobię myślę, że skoro nie jesteś jeszcze w ciąży, to 3 miesiące cie nie zbawią i udaj się w tym czasie do psychoterapeuty. nie ma gwarancji, ze w 3 mies sie absolutnie wyleczysz, ale może już coś ruszyć w tym kierunku, dzieki czemu lepiej zniesiesz ciaze. podobno w czasie samej ciązy, nie można poddawać się psychoterapii, ale na ten temat zdania są podzielone i ja w sumie nie mam żadnej wiedzy, wiec sie nie wypowiem. tylko idz do psychoterapeuty, nie do psychologa - nie trać czasu. to bardzo duza roznica. psycholog jest od wspierania i diagnozowania, po swoich 5 latach studiów. psychoterapeuta to już osoba nie po jednej szkole specjalistycznej, mająca uprawnienia do leczenia psychoterapią, a bulimia to choroba, którą trzeba leczyć. powodzenia życzę i zdrowia dla ciebie i maluszka ;)

i jeszcze jedno. poszukaj na dziale diety jakiegos tematu poswięconego bulimii. tam na pewno znajdą się jakieś, które mają doswiadczenia z ciążą.

chyba faktycznie bede musiala rozpoczac psychoyterapie bo bez niej moze byc ciezko. do tej pory bylam u 2 psychiatrow ale chcieli mnie faszerowac lekami (jeden chcial dolaczyc wlasnie psychoterapie) ale nie chcialam. pozniej sytuacja uspokoila sie a od pewnego czasu znowu czuje sie ze soba gorzej i czuje, ze wraca to wszystko a nie ma co ukrywac ze okres swiateczno-noworoczny nie poprawil mojego samopoczucia (bo wiadomo... zjadlam wiecej i od razu kilka kg na plusie, spodnie ciasne i ogolna porazka :( )

Zapomnij na razie o ciąży! Nie bądź egoistką, dziecko może przez Twoją chorobę urodzić się chore. Wylecz się i dopiero staraj się zajść, a jeśli nie będziesz mogła - trudno, myśl o dobru dziecka, nie tylko swoim. Sama mam zaburzenia odżywiania i NIGDY nie zaszłabym świadomie w ciążę, nie mając pewności, że będę w stanie normalnie się odżywiać i dbać o dzieciaka jak powinnam.

Do i7juyhtg Rozumiem twoja reakcje na pytanie forumowiczki ale nie trzeba od razu bydz az tak ostrym i oskarzac kogos o egoizm! Sama mialam bulimie i niespodziewanie zaszlam w ciaze. Urodzilam 4kg chlopca otrzymal 10pkt Tyle tylko z ja strasznie przytylam bo az 38kg. Ale w tej sytuacji dziecko bylo dla mnie najwazniejsze. Teraz waze 55kg przy 160 a synek ma juz 7 lat i oboje zdrowii jestesmy