nie zdam w szkole....teraz rzuce sie pod pociąg

skąd jestes autorze tematu?? też chodzę do takiego liceum, chciała pogadać z Tobą :) masz gg?? jak masz to podaj, załóż nowy numer szybko i dawaj popiszemy :) mamy duzo wspólnego, ale wyjaśnię Ci coś :)

ja to jeszcze byłam takim tłukiem z matmy zawsze, że z litości mnie przepuszczali z klasy do klasy :D same dwóje zawsze i to niezasłużone tylko wypłakane :D a teraz?? tylko ja pracuje na lekcji i sama napisałam egzamin wczoraj :D napisałam 100 % z czego pewnie z 80 będzie dobrze, bo reszty pewna nie jestem

o kurde to widze ze nie tylko ja mam takie mysli z powodu szkoły:o tylko,że u mnie kibelx2 i nadal szkoła dzienna:o

ale gadacie głupoty... :P ja też byłam tłuk, jak sie chce to sie zda wystarczy się starać..

nie zawsze wystarczy sie starac:o

a druga sprawa duzo jest takich co przechodzą na litość, niestety nie wszyscy maja taki charakter:P

ja się zaczęłam starać i z zerową wiedzą z matmy i innych przedmiotów - zaczęłam liceum dla dorosłych od 2 klasy bo już zlikwidowali te od podstaw, zajęcia tylko dwa dni co dwa tygodnie, a nauczyłam sie dużo i sama rozwiązuje zdania z matmy, znam wzory... ogólnie pracuje na lekcji mam same 5, zgłaszam się ciągle itp.. więc wiem, że jak się zaprzesz i wiesz, że chcesz a nie musisz to się nauczysz wszystkiego..ale najważniejsze nie na siłę bo muszę tylko chcę!!! matma jest moim ulubionym przedmiotem a nienawidziłam jej przez całe życie do tej pory do września !!! więc nie mów że nie wystarczy chcieć!!!!!!!!!! cholera jasna!!!

wielkie mi rzeczy... ja też kiblowałam w technikum i kończyłam LO dla dorosłych i żyję, z matmy jestem tłukiem jakich mało nic nie umiem - kompletnie..a jakoś maturę zdałam, studiuję, mam pracę i mam się dobrze :D przestańcie - w LO zaocznym zdałam wszystko na lajcie, bez żadnego problemu. A NIE UMIEM (powtarzam jeszcze raz) NIC Aha no i zapomniałam dodać, że nigdy się dobrze nie uczyłam, po prostu nie jestem osobą mega inteligentną.. ale jakoś mi to nie ujmuje ;) Cya.

Matko tragedia. Ja rzuciłam szkołę w wieku 16 lat bo byłam zbuntowana, stwierdziłam, że jestem mądrzejsza od świata i dam sobie radę.W wieku 17 lat podcięłam sobie żyły bo stwierdziłam, że nie chce mi się żyć. W tym czasie popadłam w alkoholizm bez pracy i perspektyw na życie matka przestała utrzymywać mnie po 18-stce. Mam 22 lata i dopiero teraz zrozumiałam, że jednak nie tylko własna duma się w życiu liczy. Od września idę do szkoły dla dorosłych. Przeżyłam wielkie upokorzenie ze strony rodziny ale mam to w d**** bo to moje życie, jestem z siebie dumna, że w końcu wybrałam słuszną drogę więc nie załamuj się tylko weź się ogarnij ludzie mają gorzej więc się ciesz, że masz jak masz.