Życie artystki

Głębia uczuć-Piszę do was pismem uczuć do wielkiego serca waszego do środka nieznanej głębi,tam gdzie płynie dobroć i miłość,tam gdzie wypływa strumień nieznanych doznań,a wasze myśli dotykają fale uniesień.Chciałem opowiedzieć wam historię niezwykłej osoby,może dla was banalną,ale dla mnie jest tak ważną jak resztę życia,które mam jeszcze przed sobą.Czy jest KTOŚ co może odmienić samotnego mężczyżne po piędzięsiące,to powiem wam,że tak to kobieta wielkiej dobroci i serca,istny anioł.Jej życie nie było usłane różami,małżeństwo się rozpadło z wiadomych jej przyczyn musiała się tułać po różnych nieraz zimnych mieszkaniach do dzisiaj ma chore nerki,brakowało jedzenia,ale miała swoją sztukę,sztukę malarstwa,rzeżbienia poezji.Jeszcze po piędziesiątce miała pragnienia nauki,została magistrem filozofii,etyki i to z jakim poświeceniem.Sztuką interesuję się i wykonuje od dawna miała kilka wystaw,ale zapotrzebowanie na malarstwo jest małe,ludzie nie garną się do oglądania czy kupowania obrazów,tak że jej sztuka jest nieopłacalna z mojego punktu widzenia,ale dla niej to jest jej życie,sposób na spełnienie swoich pragnień,przekazania innym tego co my nie zauważamy,świat piękna,dobroci,miłości,serdeczności do drugiego człowieka,świat barwy,światła i wszystkiego co nas otacza.Swoje przeżycia,emocje,radości a nawet smutki przenosi swoim dotykiem na płótno.Oprócz tego rzeżbi w drewnie,kocha poezje,pisze wiersze,ale na wszystko potrzebne są finanse a z tym jest trudnoJest to kobieta wielkich uczuć,zrozumienia,serdeczności,chociaż dla mnie za bardzo wierzy ludziom co z tego tytułu nieraz była wykorzystywana. Wszystkiego sobie odmawia na wszystkim oszczędza nie kupi ubioru,będzie skromnie jadła,aby mieć możliwość zakupu akcesori tak potrzebnych do wykonywania swojej sztuki.Dlaczego ja to wszystko opisuje,dlatego że ją bardzo kocham mówie do niej aniołku,nawet dałem jej imię Mokusze czyli Moja Miłość.Ma jeszcze w swoim sercu uczucia miłości do innego mężczyzny z którym się rozstała,mówi że mnie bardzo lubi ale jeszcze nie kocha i rozumumiem to,zbyt krótki okres czasu może mnie kiedyś pokocha.Mokusze Moja Miłość-Kto wie,jak twoje serce kochało.Kto wie,jak twoje oczy kiedyś płakały.Kto wie,jak twoje życie dawniej wyglądało.Kto wie,jak twoje myśli z myślami się zmagały.Ja wiem,jak w życiu Kogoś kochać a nie być kochanym.Ja wiem,jak smutne dni przychodzą gdy nie ma Nikogo.Ja wiem,jak miłość błądzi w świecie nieznanym.Ja wiem,jak myśli się splatają,a w głowie trwogo.I co z tego,jak dni nam szybką uciekają.I co z tego,jak miłość próbuje uderzyć w nas.I co z tego,jak ręce wzajemnie do siebie wyciągają.I co z tego,jak serca mówią przyszedł dla was już czas.Mokusze czekam.....\Wyjechala na pewien czas do siostry,która mieszka zagranicą,ma tam możliwość za darmo wykonywać swoje uniesienia artystyczne,a ja mieszkam w jej skromnym mieszkaniu gdzie samotność siega zenitu.Rozstanie długie,ale czekam na nią bo ją tak kocham,tak uwielbiam,tak pragnę,chociaż cierpie w bólu i smutku.Codziennie pisze do niej listy,chociaż ich nie wysylam nie znam adresu,ale odkładam w pudełku leżą pierwszej róży odemnie dla niej.Powiedziałem sobie,że zrobię wszystko dla niej,dla Mokusze do takiego stopnia,aby mój aniołek nie żył tak skromnie mógł poświecić się dla ukochanej sztuki.sztuki tak wynioslej,tak pięknej jak barwy nieba i ziemi.Dlatego zwracam się do wszystkich ludzi o wielkim sercu którzy kochają naszą polską sztuke o pomoc dla niej,dla cudownej kobiety wspomóżcie ją,a ona oddzwięczy się wam swoją wielką miłośćią w swoich artycznych uniesieniach.Mokusze nie wie o tym,nigdy by się to nie zgodziła.Wszystko jest dla niej nie dla mnie.Z całego serca dziekuję i życze wszystkim takiej miłośći jaką ja teraz przeżywam,miłośći danej z niebios.Przesyłam moje dane krzysztof Jędzejewski/ Bank Millennium 68 1160 2202 0000 0001 3406 0855.Email-krzysztof56@poczta.onet.pl Na koniec pragnę przestawić problem artystów,którzy kochają sztuke moim amatorskim wierszem,pozostałe też są moje.tytuł wiersza-Dla sztuki./ Jak żyć,gdy brak wszyskiego.Jak żyć,gdy pragnień tysiące.Jak żyć,gdy nie mam niczego.Jak żyć,gdy przychodzą nowe mięsiące.Jak żyć,gdy smutek w sercu doskwiera.Jak żyć,gdy powoli mi życie umyka.Jak żyć,gdy dzień słońcem okna otwiera.Jak żyć,gdy noc w blasku księżyca moje oczy zamyka.Ale żyje bo żyć trzeba.Dla tych co jeszcze chcą zobaczyć na płótnie barwy ziemi i nieba.Dla rzeżby w drewnie dłutem muskanej.Dla poezji naszej polskiej kochanej.....