Jak można nie chceić....

Czytam, czytam forum, jeden temat, drugi, trzeci... Pełno jest osób, które piszą: brzydze się połknąć, brzydzę się wziąć w usta, brzydze się seksem analnym ... itd, itd. Jeżeli chodzi o seks analny - ok, rozumiem, może to np boleć, wtedy tego nie chcemy, nie robimy. Ok. Ale kiedy czytam wypowiedzi : "mój mąż chce skonczyć w moich ustach a ja chyba zwymiotuję", to zastanawiam się, skąd wzielo sie dane malzenstwo. Nie akceprowanie drugiej osoby, z ktora jestescie przeciez zwiazane najbardziej jak sie da. Na moim osobistym przykłądzie. Będąc w poprzednim związku uprawiałam seks, byłam z tym facetem długo, zaczelismy po sporym okresie czasu. Bylam do niego bardzo przywiazana i.... zakochana, jak mi się wydawało. I tu muszę przyznać, nie miałam ochoty np. robic mu loda. Odmawialam. Nie czulam potrzeby dostarczania mu takiej przyjemnosci. Gdyby skonczyl w moich ustach, faktycznie, byloby mi nie przyjemnie. Ale na litość wszelaką, kiedy tylko zorientowalam się, że tek to wyglada, rozstalam się z nim, w zyciu nie planowalabym zadnego slubu ani wspolnego zycia. To nie to. Więc skoro Wy, drogie Panie ( a moze i Panowie) poznaliscie (zapewne) swojego partnera wczesniej, to wiedzieliscie co jest grane... Ja na chwilę obecną jestem w związku, który kompletnie mnie zaskoczył. Miał być krótki, chwilowy, bo miło się rozmawialo, a on mial w oku to "cos". Na seks pozwolilismy sobie dopiero po ponad pol roku. Mysle ze w jakis sposob podzialalo to pozytywnie. Moj facet jest jedyna istota na tym swiecie, z ktora moge robic wszystko, anal, oral, seks ostry, lagodny, w plenerze, w aucie. Wszystko. Ale tylko z NIM. Kocham go jak szalona, staz zwiazku mamy juz calkiem spory. NIE WYOBRAZAM sobie, zebym mogla mu odmowic przyjemnosci. Jakiejkolwiek. Mi sprawia przyjemnosc kiedy widze jak marszczy brwi i zamyka oczy podczas loda. Jak przyspiesza mu serce kiedy mu to robie. Kiedy kochamy sie analnie, a on caly drży. Wplywa to na mnie tak bardzo, ze kiedy kochamy sie, czuje ze on dochodzi a ja nie mam orgazmu, patrze na niego, na jego mine, zamkniete oczy, skoncentrowany wyraz twarzy i... jestem w stanie osiagnac orgazm od samego patrzenia jak go uszczesliwiam. Nie wyobrazam sobie sytuacji, gdzie on, zalozmy, slyszy gdzies o jakims typie przyjemnosci, tak bardzo, bardzo chce, a nie moze tego dostac. I dziala to w druga strone, czyli on tez daje mi wszystko. Więc drogie panie "rzygam jak widze jego sperme". Jesli sprawy tak sie maja, to na miasto i szukac swojej prawdziwej drugiej polowki, a nie przezywac meczarnie ;) Wierzcie, ze jestescie w stanie, tylko nie dla tej osoby na ktora aktualnie narzekacie ;) Nooo, jak sobie piszac to wszystko przypomnialam te wszystkie sytuacje piekne, to ide zafundowac loda mojemu mezczyznie ;) Dzis niestety spotkanie w aucie nas czeka, ale na przyjemnosc dla niego zawsze i wszedzie jest czas ;P

AH, dodam jeszcze, bo zaplatalam. Moja obecna znajomosc miala byc chwilowa, okazala sie jak najbardziej dlugowieczna ;)

głupi wpis. Moje przemyślenie: Moralność bierze się z komfortu

nie zgadzam się z tobą autorko

Tak wiec lepiej zyc w zwiazku z osoba, ktorej pragnien nie chcemy (bo w stanie jestesmy) spelnic, meczyc sie samemu oraz druga osobe?

myślę że lepiej dorosnąć do tego by realizować swoje pragnienia. Może to nie z drugą osobą jest coś cie tak tylko z nami. Czasem lepiej popracować nad sobą niż zmieniać co chwilę osoby przeczesz nikt nie jest doskonały.

Oczywiście, masz całkowitą rację. Ja mówię o przypadkach, kiedy ludzie są ze sobą X lat w związku i nie potrafią, nie chcą spełniać pragnień drugiej osoby, przy okazji nie mówiąc o swoich. Nie mówię tu o ludziach bardzo młodych, którzy jeszcze się "nie nauczyli". Mówię o tych, którzy umieją, ale tego nie chcą. Wg mnie to jest po prostu niedopasowanie, lub brak, że to tak ujmę "chemii". Czyli przyjemności z dawania w tym przypadku. Robisz bo ona/on tego chce. Dla ciebie to zero satysfakcji. Nie chciałabym w ten sposób się męczyć i żyć z osobą, którą zaspokajam, bo ona tego chce. Po prostu. Skoro tego nie chce od dluzszego czasu, a z danym czlowiekiem zyje iles lat, to watpie, czy sytuacja sie polepszy. Możecie się ze mną nie zgadzać. Chciałam tylko podzielić się moim punktem widzenia ;)

Oczywiście, masz całkowitą rację. Ja nie mowie o osobach bardzo mlodych, ktore sie jeszcze "nie nauczyly". Ja mowie o osobach, ktore sa ze soba X lat i nie chca dawac drugiej osobie tego czegos. To jest po prostu brak "chemii", czyli radosci dawania w tym przypadku. Satysfakcji z tego, ze dajesz, uszczesliwiasz. Ja osobiscie nie chcialabym byc z kims, komu nie potrafie dac, bo nie czuje takiej potrzeby. I mowie o sferze czysto seksualnej, nie ogolnie o zwiazku. Tak samo nie chciałabym, zeby ktoś nie chciał spełnic moich pragnien, badz robil to na sile. To jest niedopasowanie i takie osoby nie beda szczesliwe ze soba niestety. Jesli malzonkowie sa ze soba, czysto hipotetycznie 10 lat i mecza sie bo ona nie chce tego, a on tamtego, przy czym obydwoje pragna, co co z tego wyniknie? Nic, badz szukanie rozkoszy w ramionach kogos innego. Mozecie sie ze mna nie zgadzac, ja tylko dziele sie swoim punktem widZenia ;)

Przepraszam za 2 razy nie wyswietlilo mi sie ze dodalo komentarz :/