nie umiem poradzić sobie z odrzuceniem przez matkę

o jezu to straszne co piszecie staram się być dobra matką, ale czasem krzyknę na dzieci, głównie starszy obrywa, zasłużenie, ale mam wyrzuty sumienia ostatnio mi powiedział, ze go nie lubię, tylko młodszego lubię musze się zmienić i nie opierniczac starszego, jest zazdrosny o małego, chociaż powodów jako takich nie ma, bo mu mówię, ze go kocham, rozmawiamy często sami, chodzimy gdzieś, robimy cos razem, a i tak w złosci mi wykrzyczał, ze go nie lubię

N niczym nie nalezy przesadzac Kazdemu dziecku czasem trzeba zwrocic uwage.Wazne by jedno nie dostalo za drugie a do tego wystarczy rozwaga.Ja nie pamietam by mama mowila mi ze mnie kocha.Dopiero gdy bylam po rozwodzie i kiedys zaczelam plakac i wolac mamo dlaczago mnie nie kochasz ona odpowiedziala"MUSIZS wiedziec ze cie kocham 'MUSISZ bo TO MUSISZ bylo cale zycie .Cale zycie staralam sie robic to co MUSZE dopiero gdy kazala mi usunac dziecko sie sprzeciwilam i gdy powiedziala MUSISZ WIERZEC ZE CIE KOCHAM.nie wierzylam -nie czulam bardzo chcialam sie zmusic uwierzyc ale to bylo niemozliwe. Teraz wiem ze wszystko zostaje z dziecinstwa i czesto jesli bylo sie pierworodnym lepiej traktuje sie swoje pierworodne i odwrotnie.Moze moja/pierworodna/mama tez przez to przeszla.Sama staram sie byc dobra sprawiedliwa matka ale lepszy kontakt mam z corka/drugie dzieco/niz z synem .Moze to roznica plci a moze sama popelniam nieswiadomie bledy.Staram sie byc sprawiedliwa moze nawet mam na tym punkcie obsesje.Zawsze wysluchuje uczuc obu dzieci i mysle ze to najwazniejsze.Wysluchuje spokojnie rozwarzam a jak popelnie blad przepraszam i zadosc uczyniam.Nie jestem idealna matka/kiedys chcialam byc idealna corka i krzywdzilam siebie/ale dzis wiem ze wystarczy byc dobrym nie idealnym

aj widzisz właśnie ostatnio w sklepie z ubraniami szczypnęłam starszego za ucho, bo myślałam, ze to on zrobił coś na co nie pozwoliłam, a okazało się, ze to młodszy zwykle nie biję ani jednego ani drugiego, czasem szczypnę za ucho, bo nawet nie pociągnę, jeśli już to dam karę, albo krzyknę ale źle zrobiłam, bo starszy rozrabiał strasznie i nie mogłam go wyciszyć, nic nie docierało, latał po sklepie jak oszalały, a nie ma już 2 lat tylko 6, i jak zagroziłam czymś to stanął z bratem na chwilę, ja się odwróciłam i myślałam, ze to on coś zrobił, a to się okazało, ze to ten młodszy czort no i się oberwało starszemu, no i wtedy mi wykrzyczał, ze lubię młodszego nie jego oczywiście potem przeprosiłam, i powiedziałam mu, ze nie tylko go lubię, ale i kocham, ale prosiłam, żeby się uspokoił no i wyszło jak wyszło

ciesze sie ze sa takie matki jak TY .Szkoda ze takiej nie mialam

Mialam 18 lat jak wyprowadzilam sie z domu gdzie oboje rodzicow to alkoholicy nie utzymuje kontaktu z nimi od 9 lat ,zero nic. Mam meza I dziecko od 4 Lat mieszka takze ze mna moja mlodszs siostra ktora takze uciekla I rzucila to wszystko . Takie zycie nie kazdy ma wspanialych rodzicow.trzeba sobie radzic a ty masz swoje lata I dziecko I musisz to ogarniac

Autorko, temat matki to powinna być dla ciebie nauczka i bat do pracy nad soba a zameldowanie, nie przesadzaj masz dowód osobisty, podajesz adres konto bankowe czy myślisz że ktoś będzie sprawdzał czy jesteś faktycznie zameldowania i gdzie? Jaka z ciebie matka, o tym myśl kobieto, bo roztrząsasz dzieciństwo podczas gdy twoja córka też nie ma co na ciebie liczyć. i urwij kontakt ze swoją matką bo to dla ciebie niekorzystne.