DZIĘKUJĘ CI MAMO!

Dziękuję, że zawsze byłem dla ciebie niechcianym bękartem. Dziękuję, że zawsze biłaś mnie kablem po plecach do ran, które zostały nieodwracalną, trwałą ozdobą mojego ciała. Dziękuję, że mówiłaś do mnie, że skończę jak tata, jako nieudacznik i niczego w życiu nie osiągnę. Dziękuję, że nie podobały się tobie moje pasje, niszczyłaś mój sprzęt, nie pozwoliłaś się rozwijać. Dziękuję, że zostawiłaś nas po rozwodzie z ojcem samych w domu, z długami i skończyliśmy na ulicy. Dziękuję, że dziś, mając 31 lat nie mam nikogo, boję się kobiet. W każdej widzę ciebie. Boję się miłości. Dziś po utracie pracy, na bezrobociu, w wieku 31 lat, nie dorobiłem się niczego. Nie mam nic. Pozostały długi i komornik. Chciałem ci podziękować. Jestem wyrzutkiem, nie pasuję do tego świata. Mam nadzieję, że przemyślisz to, co zrobiłaś mi i mojemu rodzeństwu, kiedy będziesz zapalać znicza na moim grobie. Żegnam

:( :( :(

@Przegrany Nie licz na to, że Mama po Twojej śmierci się odmieni. Jeśli nie kochała Cię wcześniej, nie zacznie po samobójstwie. Wybacz, że piszę tak mocno ale tak To widzę. To, że zakodowano Cię porażkę, że skończysz źle to są przekonania w Twojej głowie. Zaszczepiła Ci je Mama i dlatego mocna się do nich przywiązałeś. Ale to są tylko przekonania, czyli opinie, czyli myśli. A myśli można zmienić i kontrolować. Są na to techniki, ćwiczenia i można to zmienić. Wystarczy tylko chcieć!