koniec toksycznego związku i uzależnienie od toksyn

Wydawać by się mogło, że koniec obustronnie toksycznego związku (tzn takiego, w którym obie osoby odczuwają spory i poważny dyskomfort) powinien być swego rodzaju wyzwoleniem dla każdej z tych osób. Dlaczego więc zdarza się tak, że obie te osoby odczuwają smutek? Czy do uzależnienie od toksyn?

Są przyzwyczajone... tak mi się wydaje.

To jeszcze gorsze - przejmować się czymś tak banalnym, jak przyzwyczajenie...

Dziecko, związki toksyczne są najbardziej wiążące! Najsilniej uzależniają skrajne emocje, z choinki się urwałeś, że takie debilne tematy zakładasz. Znajdź sobie wreszcie kobietę!

Przyzwyczajone do siebie i do tych złośliwości, kłótni... Nie tak łatwo wypełnić sobie czas po rozstaniu gdy do tej pory ktoś wypełniał każdą Twoją myśl... nawet jeśli była to myśl niezbyt przyjemna. Poza tym, czas wspólnie spędzany nagle staje się wolny... trzeba go czymś wypełnić i dobrze jeśli osoby takie poza drugą osobą miały jeszcze siebie, jakąś pasję... wtedy łatwiej im wrócić "do życia".

gggsr

To nie jest kwestia jakiegokolwiek braku, bo brak jeszcze nie zdążył być odczuwalne, te pełne zazwyczaj chwile jeszcze nie zdążyły stać się puste... Myślę, że ewentualna tęsknota za przyzwyczajeniem może być odczuwalna dopiero po pewnym czasie

Dalej

Hmmm zawsze myślałam, że najgorzej jest na początku... ale może się mylę.

Brahmin, staruszku, a skąd takie dywagacje? Ktos Ci płacze w rękaw? :)

Tak czy siak, nic nie trwa wiecznie, nawet smutek ;)

Od zawsze fascynowały mnie zjawiska niezrozumiałe dla mnie, więc szukam tęższych głów, które mogą mi to wyjaśnić:)

up

To nie chodzi o użalanie się nad losem, depresję czy inne pogrążenie w smutku. Bardziej zastanawiają mnie jego przyczyny...

Przyczyny sa zawsze te same... jesli człowiekowi na przykład nie udały sie wakacje to i tak mu żal, że musi wracać do pracy, bo przecież... miało byc tak pięknie! A jak cos dobrze żarło i zdechło, to żal doopę ściska kazdemu, kto jest zdolny odczuwac emocje. Nothing lasts forever.

gry

.o.

Gdyby cokolwiek trwało wiecznie, to dopiero byłoby przejebane;)

A skąd Ci sie wzieły takie rozmyslania?

A może ten temat jest związany z twoim życiem osobistym?

Raczej nie jestem zwolennikiem dzielenia się na forum (czy wśród jakiejkolwiek większej grupy) czymś o wyższym poziomie emocjonalności, bo może to ocierać się o kicz albo o ckliwość (chociaż w sumie nie powinienem, bo jak twierdzi jeden z moich ulubionych pisarzy i tak każdy tym kiczem się stanie - kurwa, faktycznie mnie wzięło na filozoficzne rozmyślania);)

A co to ma za znaczenie, czy wiąże się z moim życiem osobistym?

BEZNADZIEJNYM JESTES PROJEKTEM BRAHMIN

dfv

up

Eee, przesadzasz, gdybym był aż tak beznadziejny, nie cieszyłbym się taką popularnością wśród takich pomarańczy jak Ty;)

ghfjghhhgghjgghkkkkkkk

dalej

dalejjjj

Pytałam, bo zabrzmiało, jakbys nosił się z zamiarem lub uskutecznił. Nie zawsze radykalne rozwiazania są najlepsze, więc nie wiedziałam, czy mam włączyc prewencję, czy terapię :D W każdym razie jak dla mnie idczuwanie żalu za czymkolwiek, co sie nie udalo dla ludzi z emocjami jest zupełnie naturalne i tymczasowe. jednym przechodzi wczesniej, innym później... w języku ekonomicznym cos takiego mozna porównać do kalkulacji kosztów utraconych korzyści chyba