Nie kocham go.

Nie wiem, ale moja sytuacja jest ciężka..mam nadzieję, że znajdą się tu osoby z czymś podobnym.. Poznałam świetnego chlopaka, jest idealny, naprawdę, uczynny, kulturalny, niczego w nim nie brakuje.Wiem, że coś do niego czuję, ale ja nie chcę z nim być. Ja po prostu chcę być sama..mieć przestrzeń tylko dla siebie, nie potrzebuję partnera.Samej mi najlepiej, chcę sukcesów.Raz mam tak, że jstem pewna, że go kocham, a na następny dzień coś mnie odrzuca.. On już zdąrzył narobić sobie nadziei, powiedziałabym mu co trzeba, ale tu pojawia się problem. Rodzina i przyjaciele powtarzający w kółko, że drugiego takiego nie znajde, będę idiotką jak go zostawie i takiego ze świecą szukać..

Ja jestem facetem i tez tak mam, ze raz nie moge przestac o niej myslec, strasznie za nią tesknie, a na drugi dzien mam uczucie ze dobrze mi z tym ze jestem sam i zaraz wyskocze na jakis melanz bez zadnego przypału ... ale jednak lepiej z dziewczyną, trzeba to doceniac, rodzinka to jest sens zycia :) Przynajmniej dla mnie :)

Majonc swiece nikogo nie musisz już szukać ;) a poważnie to so popierdułki nie problemy

Co to znaczy powiedziałas mu co trzeba ??? Jakie sukcesy ty chcesz osiagac ???