Dlaczego każdego trzymam na dystans?

Niedawno zdałam sobie z tego sprawę. Nie robię tego świadomie, ale swoim zachowaniem - nie wiem nawet, czym konketnie, bo nie zachowuję się tak umyślnie! - odpycham ludzi, niewerbalnie zniechęcam ich do zbliżenia się do mnie. Czuję się bardzo samotna, a sama pogłębiam ten stan swoim chłodnym sposobem bycia. Co mogę na to poradzić? Jak się przełamać?

Powinnaś się cieszyć; zachowałaś instynktowną świadomość, że ludzie to chooje

I całe życie mam przeżyć jak pustelnik?

Up

zostaje tobie...poudawać,jeżeli zatrybi to zacznie tobie zależeć i zmienisz swoje postępowanie co do np partnera,bo on w końcu okaże tobie jaka jesteś zimna itd,odsunie się i wtedy twoje instynkty,serce zacznie pracowac w trybie tęsknoty ,potrzeby bliskości

Tyle że nikt się mną nie zainteresuje, jeśli będę taka jak zawsze. To znaczy może się zainteresuje, ale nie odważy się zbliżyć, bo po moim zachowaniu wywnioskuje, że go odrzucę.

Up!

g56th7uj8 Niektórzy faceci traktują takie jak Ty ja wyzwanie:) Możesz być interesująca. Co za wyzwanie poderwać łatwą dziewczynę.

Tak się mówi, ale jakoś żaden do tej pory się o mnie nie postarał. :(

A nie jest tak, że gdy zna się Ciebie jakiś czas, to ta bariera, którą stwarzasz, się zmniejsza? A co do samej nieprzystępności to dla facetów nie powinien to być chyba problem (skoro lubią zdobywać)... Gorzej z kobietami

to moze wynikac z braku pewnosci siebie

nabierz pewnosci siebie ,a dystans sie zmniejszy

g56th7uj8 A ile masz lat?? I jakie wymagania?? pewnie jako kobieta masz cała listę, ale parę pierwszych pozycji z listy proszę:)

@fajansiarz Tak, jeśli kogoś długo znam, to zachowuję się o wiele swobodniej i przyjaźniej. @gfds Mam 19 lat i jedyne czego wymagam od potencjalnego partnera to odmienność, tzn. chciałabym takiego "innego niż wszyscy", jakkolwiek to rozumieć. Nie mam wymagań w rodzaju "powyżej 180cm, własny samochód", jestem raczej romantyczką.

A co rozumiesz pod pojęciem 'inni niż wszyscy"?

Mający jakieś ciekawe zainteresowania, nie płynący z prądem, oryginalny.

Podnoszę jeszcze raz.

Doradźcie mi coś konkretnego, proszę!

No to widzisz, skoro z biegiem czasu masz bardziej przyjazny stosunek do człowieka, to jeśli temu człowiekowi będzie na Tobie zależeć (rozumiem, że mówisz o jakichś trwalszych i solidnych znajomościach), to Twój chłód czy oschłość ostatecznie nie będzie przeszkodą.

Eh, no niby masz rację... Tylko że jak na razie takich osób nie poznałam. Mam koleżanki, ale żadnej bliskiej przyjaciółki ani kogoś więcej.

Up

mam podobnie

To, że takich osób nie spotkałaś, nie znaczy, że problem leży w Tobie. Nie tak mało normalnych osób cierpi na brak prawdziwych przyjaciół. Szczególnie w obecnych czasach, nastawionych głównie na atrakcyjną powierzchowność i "samozaspokojenie".

Nie powinnaś robić z tego problemu:D ja też taka jestem i dobrze mi z tym.Lubię jak inni czują wobec mnie respekt.Gdyby było inaczej pracownicy weszli by mi na głowę. Prywatnie mam męża, dzieci, na brak towarzystwa nie narzekam:D.To idiotyczne co ktoś tutaj napisał Nie zgadzam się że wynika to z braku pewności siebie:D :D powiedziałabym że jestem bardzo pewna siebie i zawsze wiem czego chcę!.

Ale mnie to dokucza, bo czasami CHCĘ się do kogoś zbliżyć, ale coś mnie powstrzymuje.

To powyżej pisałam ja, autorka. :P

matrona ty masz kogoś komu możesz mówić itd,a autorka postu nie ma nawet tego,a a chciałaby mieć ,

autorko weź mnie, ja płynę pod prąd i czuję że tonę