moja mama utrzymuje już 14 lat ojca nieroba- czy to normalne?

W skrócie: Ojciec tyran domowy, nie pracujący już ok 14 lat, wiecznie czepiający się i i awanturujący o byle co, w domu przemoc głównie psychiczna ale i fizyczna również. tak było przez wiele lat. Mama i nasza trójka rodzenstwa. Nie odeszła od niego. Dzis jesteśmy dorośli, mamy własne rodziny a mama nadal tkwi z tym pasożytem. sama ma stałą, stabilna i dobrze płatna prace. Dla nas bardzo dobra, pomaga, troszczy sie itp można rzec anioł nie człowiek, ale...no własnie czy znowu taki z niej anioł skoro nie odeszła od niego i nieumożliwiła nam spędzenia dzieciństwa w spokoju a nie w takim stresie ze skutkami którego borykam się do dnia dzisiejszego. Mama nie odeszła bo jak sama mówi" a gdzie miałam iść?" albo " nikt mi nie chciał pomoc ani rodzice ani teście bo nie chcieli żebysmy sie rozwiedli bo wstyd ludzi, co sąsiedzi pomyślą, a teście dodatkowo zapewne obawiali sie ze zwali im sie na głowe i wprowadzi sie do nich. Pomagali finansowo ale pomóc się rozweiść to już nie, milczeli na ten temat. Mama zwala na nich, ale czy sama tez nie jest winna? Dumam i rozmyślam nad tym dzień w dzień... Nie wiem jak jej pomoc... i jak sobie pomóc

widocznie go kocha, nic ci do tego, poza tym- to twoj ojciec

kochać? za co? za to że ją bił?

wieesz co ja tego nie rozumiem, jako dziecko,gdyby moj ojciec bił albo czerpał kasę z mamy to bym go za-je-ba-ła no chyba,że byłby chory ciężko skoro ma dobrze płatną pracę to niech wynajmie sobie coś gdzieś albo wygoni gnojka na ulice, z czego on bedzie płacił rachunki? je-bać facetów pasożytów i leni :O

weź ją do siebie

moja ciotka utrzymuje nieroba darmozjada i to młodszego od siebie o jakies 20 lat mniejwięcej.obleśnego i wiecznie spoconego też nie wiem jak jej przemówis do rozsądku jest zaślepiona brak słów

niewiem co o tym myslec żeby chociaz ją szanował

bez sensu,zrob cos z tym ojcem, pomoz matce!

up

Jest to typowy syndrom sztokholmski, Twoja mama uzależniła się od oprawcy. Musiałaby chodzić na wizyty do psychologa i przejść długie leczenie. Bardzo ciężko niestety coś tu zrobić.

syndrom sztokholmski? nie słyszałam o czymś takim..hm.. Czyli co - do psychologa ją? A nie za późno już jest?

Tak jak bym czytała swoją historię, też nie rozumiem mamy, pytałam się jej dlaczego nie odeszła, powiedziała, że go kocha i taka gadka, ja go nienawidzę, jak tylko ukończyłam pełnoletniość uciekłam z tego cyrku