Teściowie a jedynak

Mam dosyć.Mąż niby mnie kocha,ale cały czas przewija się jeden temat: teściowie i i stosunek męża do nich(odwrotnie też).Wg mnie on jest maminsynkiem uzależnionym od rodziców,wg.niego ja jestem chora:(Wnuczka dla nich nie istnieje(jedyna wnuczka),nie interesują się,nie dzwonią.Codziennie gadają z mężem(on do nich dzwoni),on do nich jeździ,ja obojętna.Jak są u nas,teść jest w miarę ok,teściowa nawet nie sprzątnie po sobie:(Brak szacunku i do tego mają w dupie wnuczkę:(A mąż oczywiście ich usprawiedliwia:(Nie widzi problemu.Jakie to typowe.A ja nie chcę utrzymywać z nimi kontaktów,lecz nie bronię mężowi.Problem jest taki,że on widzi tylko moją winę, nie ich:(Ja jestem niedobra,nie umiem żyć w rodzinie.Mam dosyć.Co o tym sądzicie?

idź do terapeuty

nie liżesz tyłka teściowej więc jesteś niedobra - jednak nie uwierzę, że tak nie było przed ślubem - ale jak znam życie wolałaś tego nie widzieć, byle tylko w weloniku przez kościółek przeparadować

już od dawna mówiłem żeby jejxnaków lub jedynaczek się wystrzegać. Bo to wychuchane wydmuchane rozwydrzone oczko mamusi. Które miało zawsze wszystko podsunięte pod nos. Weź tu później takiemu sprostaj skoro zawsze mu było wszystko wolno. A do tego jeszcze teściowa na karku,bo przecież slub nieznaczy że przestaje być synkiem mamusi,która przecież niepozwoli żeby dziecku się krzwda działa. Obca baba-synowa, niemoże na dziecko podnośić głosu bo synek wie co robić.. Autorko. Zawsze będziesz obcą babą. Taka prawda.