interesowność ... beznteresowność

Mieszkam w Warszawie już 1,5 roku. Przez ten czas wiele się zmieniło.Inaczej patrzę na świat, ludzi. Niestety zdążyłam doświadczyć wiele negatywnego. Czy są jeszcze bezinteresowni ludzie? Z tego co widzę, nic nie jest bezinteresowne. Można by powiedzeć, że mam wokół siebie ludzi, którzy mnie lubią, fajnie jest pożartować, pośmiać się. Ale gdy już coś się dzieje, okazuje się, że nie ma nikogo wokół. nawet nie mam żadnej dobrej koleżanki. Myślałam, że mam dobrych kolegów, ale okazuje się, że tak nie jest. Wielkie rozczarowanie. I stwierdzam, iż jestem cholernie sama. Nawet gdybym chciała teraz gdzieś wyjść, - nie mam kogo zabrać ze sobą. Aż dziwnie to brzmi, bo pewnie ktoś kto mnie zna, nie uwierzyłby w to, co piszę, myślę. Pomyślałam, że się wyżalę. A co tam... . Czy problem tkwi we mnie? ludzie oceniają mnie pozytywnie, zatem co jest nie tak?? Może poniekąd jest ''królewną''. Może to jest mój problem, który powoduje, iż jest jak jest. Patrzę wstecz i widzę, że nie czuję, że żyję. Gdybym mogła cofnąć czas, inaczej pokierowałabym swoim życiem. Dlatego... korzystajmy z życia ile możemy, bo kiedyś będzie za późno. A nikt czasu nie cofnie. Chyba za dużo napisałąm, nie wiem, czy ktokolwiek czyta tak długie wiadomości.