Mamy 5-latkow jak sobie poradzic z bardzo upartym dzieckiem,

mieszkamy w USA moj 5,5 letni syn chodzi teraz do kindergarten (zerowka) i tam wlasciwie zaczal sie uczyc dopiero angielskiego. Na dzien dziesiejszy jak sie okazuje jest lepszy w czytaniu i rozpoznawaniu literek od swoich rowiesnikow, ktorych angielski jest jezykiem pierwszym. Nam jest trudno w to uwierzyc, ale jego nauczycielka mowi , ze on jeszcze dobrze nie mowi a czyta blizej pierwszej klasy, w domu zreszta tez zauwazylam, ze z latwoscia rozpoznaje takze polskie litery i zawsze wieczorem czyta ze 3 linijki samodzielnie...nie wiem, moze to talent? Wiem, ze nauczyciele sa bardzo zadowoleni. Druga jego strona to diabelne lobuzerstwo i upartosc. W szkole trudno nauczycielom przekonac go do czegos slucznego bo on "wie lepiej" w domu mamy to samo, po prostu zawsze tak nam wykreci odpowiedz ze czasami czlowiek machnie tylko reka. W domu ciezko zaciagnac go do nauki bo chce sie bawic (w szkole jest od 9 -15 co dziennie wiec moze nie dziwota ze chce sie bawic) lecz takze w szkole kilka razy trzeba go upomninac aby cos tam odrobil bo traci koncentracje. Na koncu wychodzi, ze i tak wyprzedza innych, paradoksalnie bardzo lubi sie uczyc...nie wiem jak on to robi! moze sa mamy podobnych takich urwisow? Prosze o rady jak prowadzic takiego zaluzmy zdolnego lobuza choc wiem, ze za wczesnie na takie osady. Po prostu chcialabym pielegnowac to co w nim dobre ale tez nie zrazic go.

Jagódko skoro zadajesz takie pytanie to obawiam się że twoja świadomość o świecie w którym przyszło nam żyć, nie jest większa od przeciętnej, a na forach tego typu jak ten (gdzie poziom większości wpisów jest poniżej krytyki) nie znajdziesz odpowiedzi (co najwyżej błędną). Przykro mi to stwirdzić ale dopóki nie zaczniesz sama myśleć i działać, zamiast oddawać dziecko na wychowanie systemowi, który zrobi z niego kolejnego posłusznego barana w stadzie, to masz niewielkie szanse na wychowanie pewnego siebie,kreatywnego, szczęśliwego, myślącego samodzielnie człowieka, ale kto wie może Ci się uda mimo wszystko, powodzenia ;) http://www.youtube.com/watch?v=5ujmOMsIvA0

cherry pie, absolutnie zgadzam sie z twoja wypowiedzia nie sadze abym zrobila ze swojego syna baranka systemowego a znakiem jest chyba fakt, ze dzieciak wyrabia sobie wlasne zdanie o otaczjacym go swiecie co nam sie zreszta podoba. Bardziej chodzi mi jak sobie radzic z takim malym uparciuchem, ktory "wie lepiej" bo akurat bycie przemadrzalkiem to chyba nie ma nic wspolnego z kreatywnoscia. Mysle , ze nasz dzieciak ma poniekat szczescie bo padl na rodzicow, ktorych wyjazd do USA byl raczej wielka nieznana przygoda. Kraj nam sie spodobal zwiedzilismy go wzdluz i wszerz, gdzies kilka lat pozniej poznalismy sie i postanowilismy nasze doswiadczenia i marzenia wsypac do wspolnego plecaka, ktory w krotce znow gdzies powedruje ale tym razem bedzie nas wiecej, nasze dzieci. Takze my sie cieszymy, ze dzieciak dobrze sie uczy i ma wlasne zdanie w wieku 5 lat. Natomiast nie chcemy go skrzywdzic przez zrobienie jakiejs pomylki wychowawczej. Napewno jest granica pomiedzy kreatywnoscia a dobrym wychownaniem

na to pytanie musielibysmy znac dziecko, dom. W wiekszej czesci wypowiedzi chwalisz go, za malo jest info na temat jego rzekomego nieposlusznestwa. A tak btw masz problem to udaj sie z dzieckiem do psychologa.