jestem materialistka ;((( pomocy

Mam 24 lata, 5 lat w zwiazku ale od ponad roku czuje,ze to jednak nie to,wypalilo sie uczucie... jestem z nim dlatego,ze on ma dobrze platna prace, jest dosyc zaradny. Niedawno poznalam pewnego chlopaka, niestety bardzo biednego a jednak bogatego na sercu...zakochal sie we mnie,ja tez do niego cos poczulam ale to ze on jest ubogi przekresla wszystko ;( wiem,ze bylabym przy nim doceniona,jako kobieta, on jest kochany, czuly, idealny facet...ale proza zycia z nim mnie przeraza...mam jakis lek,strach przed zyciem w ubóstwie.... ;/ czy jest dla mnie jeszcze szansa,jak mam myslec,w jaki sposob aby przestac patrzec przez pryzmat pieniedzy, moze ktos moze mi polecic ksiazke na ten temat? Wiem,ze zaraz mnie tu od a do z zjedziecie...ja chce byc ''normalna''ale nie wiem jak...

Chyba jstes pierwsza laska ktora przyznaje sie do bycia materialistka. Zazwyczaj to sie tego wypieracie. Chwala Ci za to ;)

to nie materializm, to rozsądek i doświadczenie życiowe. I przywiązanie do obecnego faceta, bo nawet jeżeli nie czujesz do niego tego, co kiedyś - przeszłaś nim, a on Tobą, na wylot. Zmiana, o jakiej myślisz, i jaką póki co odrzucasz, jest duża. Materializm stanowi tutaj dobry wytrych dla Ciebie, żebyś mogła się obwiniać za Swoje domniemane nieszczęście.

Moj obecny facet to taki troche zimny dran,nie jestem z nim do konca szczesliwa, przy tym drugim wiem,ze byloby inaczej ale z kolei na niewiele moglibysmy sobie pozwolic ;( jestem w kropce....

Nie wiem czy wybrac milosc czy pieniadze ;(( glupie pytanie,dla wiekszosci pewno oczywiste...;(

...

a Ty sama na siebie zarobic nie mozesz? i problemu z wyborem bys nie miala

Twój facet nie był zimnym draniem, za coś go pokochałaś? niestety nigdy nie możemy przewidzieć co bedzie, jak bedzie za 5 lat.

Hmm rozumiem Cie, to nie jest czysty materializm ale jego pochodne:-) pomysl sobie czy warto udawac milosc i miec pieniadze czy byc naprawde szczesliwym i zakochanym...

Ja tez pracuje, ale i studiuje..moja pensja to 1500 zl z czego ponad polowa to oplaty a i na uczelnie potrzebuje materialy... ;((

Pokochalam go chyba wtedy kiedy mialam jeszcze sieczke w glowie,teraz troche inaczej postrzegam zycie...teraz widze dopiero wiekszosc jego wad...

Ja już bym się dawno rozwiodła,ale jestem z moim mężem z...rozsądku. Nie kocham go już od dawna,nie pociąga mnie,irytuje na każdym kroku. Ale mam z nim wygodne życie,a w razie rozwodu,straciłabym to wszystko.I też mi jest z tym źle,bo nie jestem szczęśliwa.

Idz na calosc, idz na calosc!!!

Pieniądze to nie wszystko. Myślisz że dają szczęście, niestety NIE choć je Mam. To tak w skrócie. Ważne by być szczęśliwy w życiu a pieniądze się raz ma raz nie to tylko kawałek papieru lub metalu.

Mi nie chodzi o to aby w zyciu oplywac w luksusach, chce poprostu zuc na poziomie,jak teraz ale bez jakichs wiekszych ''wychylen''... z tym biednym chlopakiem byloby b ciezko gdyz on nawet nie ma prawka,jest z domu dziecka,nie ma rodziny. Wynajmuje kawalerke i zyje bardzo skromnie...ja nie wiem czy tak potrafie...

A noz moze trafisz

Trudny wybor... ;(

Ja też myśle, że pieniądze szczęścia nie dają! Ale wydawanie ich jak najbardziej, są w koncu istotnym środkiem potrzebnym do realizacji marzeń. Zrobisz co bedziesz uważać za słuszne, ale sytuacje masz lipną. Ja ci polecam samej wziąć sie nieco do roboty a nie oglądać na innych... Wtedy byś miała mniejsze dylematy.