dziecko a płacz

moja sąsiadka-mieszka z prbabcia i dziadkami, jej maż za granicą. urodzil sie jej synek, bylysmy na spacerku mały kilka razy zakręcił nosem, a ona panika i na ręce. -taki mały to szkoda-powiedziala ze łzami w oczach. skutek-uwiązana do osiedla, nawet na spacer na ryneczek nie pojdzie, gdzie są liczne szmateksy. mój mały jak zakrecil nosem, to tak kręcił az sie znudzil i zaczął wyszukiwac sobie zabawy-a to pieluszką, a to piłeczką... ktora mama jest zbyt przeczulona?

zajmij sie dzieckiem a nie pisz takich glupot bo to jakiś bełkot po prostu jest

przewrażliwione matki. Jak w lecie znajoma przychodziła do mnie z dzieckiem, siedzialysmy w ogrodzie i piłysmy kawę, dziecko w wózku spało to ona dosłownie co 2 minuty wstawała i zaglądała do tego wózka mimo, że dziecko nawet nie pojękiwało... A teraz od listopada z dzieckiem nie była ani razu na dworze, nie licząc wejścia do samochodu jak gdzieś jechała bo za zimno i nie chce dziecka przeziębić więc go kisi w domu. Ja za 4 miesiące też zostanę mamą i mam nadzieję, że mi tak palma nie odbije :p

napisz tutaj, tam Cię zrozumieją: http://www.tinyurl.pl?fqWY9GqP Pozdro

moja sąsiadka wogole nie wychodzi z dzidziusiem na spacer. teraz jej syn ma rok i pól i skutek? nie wychodzi. jakies 15 lat temu stawalysmy w oknie-zima byla, ja dawalam znaki ręką-chodź! a ona machala głową.smutna. wyszla w zimę na dwór raz na 2 tygodnie, a po szkole w pol godziny spowrotem. czasem czekalam 2 godziny zeby z nią wrócić. gówno dalo takie dziecinstwo, bo teraz ona dzieciaka kisi w domu. wcale a wcale nie wychodzi. nie rozumiem do 14 lat plakala ze nie moze wyjsc a teraz powtarza blad rodziców.