Z każdym dniem tracę sens i radośc życia

Być może się mylę ale stres związany z życiem w pośpiechu ,stres po utracie kochanej osoby wywołuje depresję i właśnie przy tej chorobie nic nam się nie chce a nawet czynności dnia codziennego stają się problemem ,tej choroby nie widać a żyć nie daje ,może psycholog pomógł by zrozumieć i pomóc w takiej sytuacji ,pozdrawiam.

....to okreslenie zawiera cechy : dobroć,dawanie przestrzeni,świadomość siebie, umiem słyszeć.umiem widzzieć,umiem czuć.....

revolver godz.16:13 nie rozumiem o co Ci chodzi to znaczy , że tak samo może być z Tobą lub innymi kobietami - jak opisałaś sama...ok?

..rozumiem....i wiem, że ciężko znaleźć kogoś takiego, niezależnie od płci...ja tracę nadzieję już, że kogoś takiego spotkam, myślę, że wszyscy w miarę normalni faceci odpowiedni do mojego wieku mają juz poukładane życie...

...dodał bym jeszcze umiejąca dawac ,umiejąca brać..... ...porozmawiamy...?

myslovitzka uważaj na "tych dobrych i wyjątkowych , niż reszta "" w necie...

możemy porozmawiać...

revolver wiem, wiem....:)

...jest ok ,też mam respekt przed wyjątkami....

:) rozumiem

...tak więc..podac kontakt....? może 914792 gg..?

Zuzanna nie ma mowy o psychologach. Byłam raz i babka tylko zerkała na zegarek az w końcu powiedziała mi ze inni czekają :-O Zresztą teraz sama pracuję z psychologami i widze jakie to konowały i sa chyba jedyną grupą społeczną która najbardziej potzrebuje pomocy psychologicznej, przykre to, ale prawdziwe niestety.

........?........

Mnie przeraża to, ze moje życie jest w miare ustabilizowane społecznie (dom, praca) i ze tak będzie do końca życia, dajmy na to 30-40 lat :-O jeśli moje życie ma tak wygladać tyle lat, to naprawdę nie widze w tym sensu. A wyjazd do Azji to nie ejst ucieczka przed sobą, bo mam świadomosc pzreciez , z egdziekolwiek bym nie pojechała wszystko, co mam w sobie, rozterki i radości zabieram ze sobą choćbym wylądowała na ksieżycu.

już szukam na gg...mój nr42016782

Autorko, oczywiście to, czego szukasz, masz w sobie.ale czasem łatwiej to znaleźć z dala od codzienności. chcesz jechać w podróż do Azji?? a co stoi na przeszkodzie?? tylko sposób myślenia. jeśli naprawdę tego pragniesz,to zrób to, może tam w nowym miejscu uda Ci się odnaleźć samą siebie. ja sama mam takie miejsce na świecie,gdzie mój kontakt z samą sobą jest nieporównanie większy niż tu, w domu. byłam tam dwa razy, raz już jako mężatka - ale pojechałam tam sama,w samotną podróż, właśnie po to, żeby lepiej poznać,odnaleźć siebie. samotne podróżowanie jest niesamowite i naprawdę polecam Ci takie doświadczenie. nie czekaj na niewiadomoco - działaj, jedź, szukaj siebie.w końcu Pismo mówi "szukajcie, a znajdziecie".

myslovitzka szukałaś kiedyś wśród fanów Myslovitz?

mam tak samo, jestem silna niezależną kobietą, mam wszystko, prawie, nie mam rodziny, faceci się mnie boją, bo wydaje się za silna, niedostępna, czas leci a przede mną same porażki. Też straciłam partnera i trudno mi teraz znaleźć choćby podobnego do niego. moje życie wydaje się bez sensu, ale mimo wszystko pcham ten wózek, zmuszam się do działania, bo wiem, że jeszcze wszystko się ułozy, choć czasem mam wrażenie, że jestem już lekko przeterminowana... bądź dzielna...

Do autorki : a może książka ,,Kochaj siebie a nie ważne z kim się zwiążesz,, Eva Zurhorst polecam...wiele wyjaśnia

revolver nie, ale spróbuję :)

pcham ten wózek mimo wszystko a czego wymagasz od faceta? pewnie miłości i inteligencji

dla drugiej pani : Tęsknota silnej kobiety za silnym mężczyzną Maja Storch też polecam

Witaj autorko tematu, moze problemy mam inne ale ciezar na sercu podobny, szukam troche pocieszenia na necie, znlazlam to: http://www.youtube.com/watch?v=wcP6QESX0Q4 i troche mnie to podbudowuje. Jeśli nie chcesz nie słuchaj, lecz jeśli masz czas zerknij, a może uslyszysz coś dla siebie? Serdecznie pozdrawiam:)

cycki... nie rozumiesz tematu :-O gadasz w kółko o tym samym. dlaczego zakłądasz że moje problemy wynikają z braku faceta? Boze jak Ty ppowierzchownie myślisz i w dodatku w ogóle nie czytasz tego, co ja piszę :-O bez sensu taka rozmowa

Sally Brown chcę wyjechać i planuję podróż, ale jestem tak zniechęcona i słaba psychicznie i fizycznie, ze nie wiem czy w końcu wyjadę :-(

Proszę Cie..nie jęcz! Jesteś inteligentna, wydajesz się OK... nie łam się. Ludzie mają gorsze powody do narzekania. Potrzebujesz odpoczynku - odpoczywaj. Mdli Cie na wymioty, puśc pawia, może zachce Ci sie później jesc, w koncu czyms zygac musisz. Kochasz sie w przyjacielu - powiedz mu to, nie oszukuj siebie, zreszta to nie przyjaciel tylko już obiekt westchnień, nie popieram takich sytuacji. Jezeli nie utożsamia się z Toimi uczućciami - nie powinniście się widywać. Tylko jedno: nie realizuj pomysłów o śmierci:) w 100% będziesz miała energię i "zachce się" COŚ, czy to w kwestiach prywatnych, zawodowych, a może nawet TU: napiszesz kiedyś komuś, żeby wziął się w garść bo przyjemnie jest życ, nawet jak czasem szlak trafia kolejny dzień pod rząd. Napisałaś na forum, tzn, że chcesz wsparcia, pomocy. Życzę Tobie chęci, takiej malutkiej chęci.

/allegro.pl/bluzki-emtivi-i3078118552.html

nie jecz dzięki za wpis nie mam nic do dodania, bo wiem,ze masz rację, ale wyobraź sobie, ze ja wiem, że po prostu wystarczy działać, ale ja właśnie działać nie umiem, czuję jakiś paraliż fizyczny i emocjonalny, nie widze w niczym sensu, nie chce mi się nic robić, o nic dbać. Moze i bym poszła się wyrzygać, ale nie mam sił wstać z łóżka, z przyjacielem nie mogę się "rozstać" bo co mam niby powiedziec, ze mam focha i pzrekreślić tyle lat przyjaźni, nie chcę go ranić, bo nic złego nie zrobił, jest dla mnie najważniejszy a jego "wina" polega tylko na tym, ze nic do mnie nie czuje. Nie mogę go za to karać, juz raz próbowałam zerwać kontakt, to prosił i mówił, ze jestem dla niego ważna i kocha mnie jak siostrę i ze zawsze przy mnie bedzie nawet jak nie będe chciała go widywać. Chcę żeby było jak dawniej, nie chcę czuc tego, co czuję do niego, w ogóle nic nie chcę czuc.

Autorko: o facecie nie było do ciebie lecz dla tej drugiej pani...czytaj proszę nie powierzchownie...

myslę, że możesz mieć depresje, dlatego nie umiesz sie cieszyc tym, co masz, warto czasem spędzić czas w miłym gronie, chociażby po to, żeby zapomnieć o swoich smutkach. spróbuj zorganizować sobie czas.. bądź aktywna.. to pomaga