nigdy do tej pory tak nie miałam

parę razy się zauroczyłam ale zawsze z tym sobie radziłam, zawsze umiałam sobie przetłumaczyć, że mi przejdzie, że mam o nim przestać myśleć, że i tak nic z tego. Zawsze pomagało i szybko mi przechodziło. Od kiedy zauroczyłam się w nim to stałam się inną osobą...on zachowuje się w stosunku do mnie dość dziwnie, nie dam sobą pomiatać i nie będe za nikim biegała...ale prawda jest taka, że straciłam ochotę żeby gdziekolwiek wyjść, zająć się jakoś sobą, ni mi nie idzie....

jak przestać o nim myśleć i normalnie żyć?

zamiast chorej obsesji polecam nowy model

nie chcę nowego obiektu westchnień...

to pozostań przy starym i życzę powodzenia

on mnie nie chce chyba, mam się dalej męczyć czy może go na kolanach błagać żeby może jednak się mną zainteresował?

na kolana to tylko przed aniołem - przy facecie masz być dama - nawet za cenę duszenia się w sobie - ale tylko do momentu nowego typa , którego jednak poznać nie chcesz

bo takich jak on już nie ma...chyba

moze nie ma takich - ale są inni

i znowu mam się rozczarować? bez sensu...da się jakoś w ogóle przestać myśleć o facetach?

Ja od dwoch lat probuje zapomniec i nic. Pierwszy raz nie radze sobie sama ze soba i mam szczerze siebie samej dosyc

nie da się...przykro mi ale na pocieszenie - w drugą stronę jest podobnie rozczarowanie jest lepsze niż żadna próba ...

tylko, że ja się czuję tak źle, na nic nie mam ochoty, ciągle o nim myślę. nie mogę tego skończyć, chcę ale nie potrafię

Najlepsze jest ostre ciecie czyli brak kontaktu i widzenia

mam ochotę sie napić..

A ja za kilka dni "swojego" spotkam po bardzo dlugim czasie...Na sama mysl gesiej skorki dostaje...

przestańcie lamentować babsztyle - kilka głębszych - a jutro brać się w garść od nowa...

nawet nie wiesz jak Ci zazdroszczę...:(

zaraz idę po coś do picia %

weź mi nic nie mów o alko - ostatnio sam dałem jazzu i ledwo żyłem

nie raz byłam w takiej sytuacji..