Mam nudne życie....

do autorki,., masz rację, ludzie nie przepadają za takimi osobami, ale jak się większosć życia spędziło w samotności to ciężko się zmienić i się przełamać, szczególnie jak się nie ma okazji

Cień_Nicości>>>dajmy już spokój tej "paczce znajomych"... to tak naprawde tylko jeden z moich życiowych problemów. po prostu cholernie mnie boli ta moja samotność - nie mam nikogo, tylko mamę, ale ona nie jest moją "przyjaciółką" też bym chciała jechać w wakacje nad morze tak jak tysiące ludzi, też bym chciała czasem gdzieś wyjść....

Cóż ja się na złamanych sercach nie znam, raczej powiedzmy, że znalazłem sposób na zapominanie o tym, że takie coś istnieje.

Ja też mam życie nijakie, jeśli masz ochotę zapraszam do Anntwerpii

RMimi - napiszę szczerze, jesteśmy w podobnej sytuacji, mi po śmierci ojca zawalał się świat po prostu pech jak domino i to uczucie samotności. Tylko w jednym się różnimy ty pragniesz z kimś popisać, a ja wolę już być w tej samotności i ją zagłuszać moimi zainteresowaniami, pracą, robieniem czegokolwiek by o tym wszystkim nie myśleć.

Cień_Nicości, to jak można zapomnieć o złamanym sercu?

RMimi - nie umiem Ci odpowiedzieć na to pytanie bo ja nigdy nie miałem złamanego serca. Chodziło mi o to, że ja nie kieruje się uczuciami które podpowiada mi serce tylko jakby to powiedzieć "zimną kalkulacją", że jeśli coś jest za piękne to nie może być prawdziwe w 100%, zawsze musi być jakiś haczyk.

ja tak nie umiem

RMimi - i dobrze, że tak nie umiesz, w końcu nie chcesz być samotna. ja natomiast to inna para kaloszy hehe.

Cień_Nicości>>> i tu się akurat mylisz.... to znaczy zgadza się, ja nie chcę byc samotna ogólnie rzecz biorąc, ale w tym problem że ja nie chce wiązać się z nikim, w sensie nie chcę być z żadnym facetem....mimo ze tak bym chciała móc się do kogoś przytulić;/ nie szukam faceta, nie wiem czy kiedykolwiek z kimś będę, mam 24 lata i nigdy się z nikim nie związałam. A jeśli chodzi o faceta, przez którego mam złamane serce to było tak że ja nie potrafiłam przełamać się i zbliżyć się do niego, a być może by coś z tego było... ale w końcu on sobie kogoś znalazł i jest szczęsliwy, a ja każdego dnia go wspominam, i myślę o swojej przyszłości, czy już zawsze będę sama, czy kiedykolwiek zapomnę o nim;( na chwilę obecną jestem jestem świadoma tego że nie potrafię z nikim być i to mnie przeraża

Zabawne, rok temu też się zacząłem nad tym zastanawiać, czy mógłbym być teraz w związku z jakąś dziewczyną gdyby nie ta śmierć ojca i to pechowe domino dzięki którym wybierałem samotność. Teraz powiedzmy, że jestem na etapie, że chce zaakceptować samotność cokolwiek ona ma znaczyć na przyszłość. Innymi słowy tworzę swój świat do którego nikogo nie wpuszczam.

Czy zapomnisz o nim? Nie wiem, to moim zdaniem, kwestia czasu i skupienie uwagi na czymś innym (ogólnie przekierowanie uczuć w innym kierunku)

Cień_Nicości czy Cień_Głupoty? Skąd się biorą takie tempe szczały? http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=5582143&start=0

Ja czułam się wyobcowana, nie miałam znajomych z którymi lubiłabym przebywać, co gorsze nie chciało mi się wychodzić do ludzi. Do tego dochodził stres w pracy i kłopoty ze snem. Bywały dni gdy nie spałam w ogóle, czasem 1 czy 2 godziny. Nie miałam na nic siły i ochoty. Przeczytałam gdzieś że może się to brac z negatywnej energii w naszym ciele. Postanowiłam oczyścić tę energię zamawiając kilka sesji na stronie moc-energii.pl . Efekty przerosły moje oczekiwania. Po kilkunastu dniach od odprawienia zaczęłam być żywsza i otworzyłam się na ludzi. Teraz funkcjonuje normalnie, tak jak większość ludzi. I umiem cieszyć się nawet z małych rzeczy.

Ja czułam się wyobcowana, nie miałam znajomych z którymi lubiłabym przebywać, co gorsze nie chciało mi się wychodzić do ludzi. Do tego dochodził stres w pracy i kłopoty ze snem. Bywały dni gdy nie spałam w ogóle, czasem 1 czy 2 godziny. Nie miałam na nic siły i ochoty. Przeczytałam gdzieś że może się to brac z negatywnej energii w naszym ciele. Postanowiłam oczyścić tę energię zamawiając kilka sesji na stronie moc-energii.pl . Efekty przerosły moje oczekiwania. Po kilkunastu dniach od odprawienia zaczęłam być żywsza i otworzyłam się na ludzi. Teraz funkcjonuje normalnie, tak jak większość ludzi. I umiem cieszyć się nawet z małych rzeczy.

Odświeżam wątek, bo mam wrażenie, że wiele osób tak bardzo chce mieć ciekawsze życie, że nie dopuszczają do siebie myśli, jak bardzo są szczęśliwe ;) A jeśli naprawdę chcą coś zmienić, piszą posty w Internecie zamiast zacząć działać... http://jaktougryzc.com/mam-strasznie-nudne-zycie/