minęły już cztery lata a ja nadal sobie nie radzę bez niego

po prostu dzień w dzień ,noc w noc , jest w mojej głowie ,byli inni ,ale to nie to , nie daje już rady ....

......

To przestań o nim myśleć, wywal pamiątki, znajdź klina.

do ludzi musisz wyjść , znaleść nowe zainteresowania , czemu się rozstaliście ? pewno młoda jesteś nie marnuj życia na tenskonoty

gdyby to bło takie proste , jestem ładną kobietą ,mam swoje zainteresowania ,jednak jestem jednym wielkim inwidum które tylko on potrafił zrozumieć , dla mnie w związku najważniejsze jest zrozumienie i przyjazń , partner musi rozumieć mnie bez słów , leżąc w ciemnym cichym pokoju bez słów , musi wiedzieć co chcę przekazać uściskiem dłoni , tak oto pojmuję miłość , mam 34 lata , nie jestem nieopierzoną nastą ,wiem co w życiu ważne ,to co powyżej , w innych tego nie znajduję , inni trącają ...pustactwem...

łatwo wam jest pierdolić ''wyjdź do ludzi, zapomnij'' nie rozumiecie i nigdy nie zrozumiecie ...ja wiem co czuje autorka

dziękuję issyto , to mi wystarczy ,po to tu jestem ,by przeczytać : rozumiem . Po prostu ,bez rad bo te próbuję wprowadzać w życie od lat,z mizernym skutkiem.

Ja płakałam przez 3 lata, a potem ogarnęłam się i żyje normalnie. Więc wiem, co czuje.

pamiątki wywalone , żyję mechanicznie, z niecierpliwością czekam nocy gdzie spotkam go we śnie , myślenia nie sposób wyłączyć . Klin .... próbowałam , frustracja.

autorko - miałam dokładnie tak samo. Ale pewnego dnia wstałam i postanowiłam, że nie mogę sobie zmarnować życia - siłą woli przestawiłam całkowicie myślenie, karcilam siebie za każą myśl o nim, tylko ja wiem ile siły mnie to kosztowało, ale teraz jestem nareszcie WOLNA - i Tobie życzę tego samego - jeśli sama pewnego razu nie zmienisz całkowicie myślenia, to nic się nie zmieni

:) spróbuję z systemem kar i nagród ,ide obejrzeć film na dvd , dziękuję za tę krótką polemikę i życzę spokojnych świąt

w tym problem że niektórzy nie rozumieją że ludzie są różni... to jaki mamy temperament decyduje o naszym życiu, naszych postawach, działaniach... ja jestem stuprocentowym typem sentymentalnym, mój pieprzony charakter każe mi pamiętać co było 3 lata temu w kwietniu, w którym miejscu co się zdarzyło etc. Nie potrafię inaczej. wspominam go i nadal będę wspominać, myślę o nim dosłownie każdego dnia, żyję tym co było, żywię się miłymi wspomnieniami, nie potrafię się pogodzić z pewnymi rzeczami, przez to jestem nieszczęśliwa i smutna, więc bez sensu mi mówić "zmień się, zacznij patrzeć przed siebie zamiast wstecz"

Sentymentalizm tylko przeszkadza w zyciu i daje skrzywiony obraz rzeczywistosci. Nikt Cie nie zrozumie tylko przez dotyk dloni. Jesli sie rozstaliscie to byl ku temu powod, we wspomnieniach wszystko wyglada piekniej. Z sentymentalizmu mozna sie wyleczyc, trzeba tylko nabrac do siebie i do zycia dystansu.

skoro cie zostawil widocznie nie byl taki super. idealizujesz go strasznie. i to 4 lata? a ty juz masz 34? moze dorosnij w koncu. i nie idealizuj facetow. on pewnie teraz posuwa inną, a ciebie ma gdzies. a ty za nim lamentujesz. po co?

kup sobie wreszcie porządniejszy wibrator