Naprawdę nie wiem co robić- mam go dość

Jestem z facetem ponad 4 lata. Mamy po 28 lat. Problem jest w tym że jedynie przez pierwszy rok czułam "coś tam". Ale "zakochaniem" tego nie nazwę. Teraz nasz związek bazuje na przyzwyczajeniu się. Chciałabym, żeby zmienił się po prostu w przyjaźń, bo lubię rozmawiać z nim. I w sumie tylko tyle. Nie znoszę kiedy mnie przytula, nie lubię seksu (i z nim i w ogóle. moje libido sięga zeru, od zawsze). A jestem z nim, bo... nie muszę sobie szukać nikogo nowego- przy moim trybie życia i poziomu towarzyskości tylko cud mógłby sprawić, że poznałabnym kogoś nowego. Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, a ja nie dość że jestem mało urodziwa to jeszcze strasznie leniwa. Nie wiem- jak mam go polubić, może nawet poczuć cos wiecej?

jak ty nie wiesz to kto ma wiedziec?

Boję się zerwać, bo boję się że zostanę sama. Nie wiem czy rzucać się na głęboką wodę... co bysce mi poradzili..

o ile to nie prowo, to... współczuję temu biednemu chłopakowi. zmarnował 4 lata i pewnie jeszcze więcej zmarnuje.

Jeśli jest seks, to dla faceta jesteś jego kobietą. Jesteś z nim bo boisz się samotności. Wybacz, za szczerość - to jest marny powód i nie zbudujesz na tym szczęścia. To tak jakbyś miała jedną krzywą nogę i chciała na tym zbudować stół. Stół (szczęście) musi mieć kilka silnych nóg.

trza wiedziec czego sie chce

Piękna metafora... z tym ze mozna miec tez stol na trzech nogach. Przywiązalam sie do mojego faceta ale 'motylki' dawno zdechly. pozostaje miec nadzieje ze to on podejmie decyzje co z nami dalej. bo ja nie potrafie...