za kilka dni biorę ślub. boje sie przyszlosci.

jestem studentka, jeszcze dwa lata studiow przede mna. mam 23 lata. moj przyszly maz jest na ostatnim roku studiow. boje sie, jak to bedzie wygladac po studiach. ja prawie nie zarabiam, tyle co na korepetycjach, a mam niewiele godzin w tygodniu. moj narzeczony pracuje na pol etatu i tez ma male pieniadze. boje sie, ze nie bedziemy mieli sie z czego utrzymac... pocieszcie sie.

to dlaczego bierzesz ślub? a suknia a wesele.... ;) Nie łam się! Będzie dobrze. Głowa do góry, jeśli jest miłość wiele więcej nie trzeba ;)

rodzice nas wspomogli finansowo. slub biore z oczywistych wzgledow. uwazm, ze to wiek do usamodzielnienia sie i zalozenia wlasnej rodziny.;

przeciez i tak nie zalozycie rodziny skoro nie macie na to funduszy. dla mnie to nie wiek na wychodzenie za maz.

To musicie poszukać innej pracy. Ja na dziennych na 1 i 2 roku dorabiałam sprzątaniem. Na 3 roku dostałam się na staż do pewnej firmy,po stażu zostałam na 3/4 etatu. Przecież zajęcia są 3 dni w tygodniu. I to też nie od rana do nocy. Ja pracowałam 2 dni po 10h i w sobotę 10-12h. I zarabiałam uczciwe pieniądze.

też nie wiem po co bierzecie s.ub skoro właściwie nie jesteście w stanie samodzielnie sie utrzymac. I jakie to niby sa względy osobiste? jakie usamodzielnienie się skoro nie rpacujesz, a narzeczony tylko na pol etatu

ale załozenie własnej rodziny nie polega na wzięciu ślubu z kasy rodziców i zamartwianie sie co dalej...

jakies pieniadze mamy. troche zarabiamy. to naturalne ze na poczatku troche pomoga nam rodzice. nie chce mieszkac do 30 pod jednym dachem z rodzicami, to chore. czuje sie na tyle dojrzala i dorosla, ze chce juz zyc na swoim.

nie macie pracy, mieszkania, pieniędzy, moim zdaniem jesteście stanowczo za młodzi ale rodzinę chcecie zakładać...rodzinę czyli dziecko planujecie. śmieszne, na jakich fundamentach???? kolejan która za życie bierze sie od tyłu.

a nie mogliście mieszkać razem a ze ślubem poczekać jak Wasza sytuacja stanie się minimalnie stabilna? bo jak dla mnie to będziecie kolejnymi dziećmi bawiącymi się w dom za pieniądze rodziców

" jakies pieniadze mamy. troche zarabiamy. to naturalne ze na poczatku troche pomoga nam rodzice. nie chce mieszkac do 30 pod jednym dachem z rodzicami, to chore. czuje sie na tyle dojrzala i dorosla, ze chce juz zyc na swoim. " tak nie pisze dojrzała kobieta. a poza tym masz 23 lata a nie 30, a gdzie będziecie mieszkac po slubie??? u mamusi... czyli co się zmieni?? gdzie to SWOJE???

Dziewczyno, jestescie silni, mlodzi, zdrowi, bez zobowiazan kochacie sie, to wystarczy czasy sa ciezkie ale najwieksze dobro jakie teraz macie to miloc i mlodosc naprawde pozniej przyjda zobowiazania, kredyt, utrzymanie rodziny jak sie juz ustawicie to wpadniecie w typowa petle zaleznosci: niby mam dom i samochod, ale musze na to zarabiac, bo inaczej to przepadnie podwinie sie noga i domu ma bank strach przed utrata pracy to strach przed brakiem chleba dla dziecka teraz cieszcie sie soba i ta ogromna wolnoscia, ktora macie jeszcze zdazysz sie umartwic

Dobra tak na ostro, uczysz sie, przyszly maz pracuje na pol etatu, brakuje wam pieniedzy ale chcesz sie usamodzielnic i isc na swoje, wiec bierzecie slub, i liczycie na pomoc rodzicow. jak dla mnie to jest chore.

Twoja sprawa - chcesz życ na swoim bo czujesz się na tyle dorosła - ale z kasy rodziców...gdzie tu dorosłosc?

dokładnie dzieci bawiące się w dom za pieniądze rodziców... ....gdzie tu dojrzałośc???

ale s.lub za kilka dni więc teraz nie ma co gdybać

dla mnie to nie jest naturalne, ze rodzice pomoga ;) smiech na sali wielce sie odpowiedzialni wzieli i chca sie usamodzielnic ja zamieszkalam z mezem rok przed slubem jak juz mielismy oboje stały dochod i na wesele sami sobie odłozylismy bo jestesmy dorosli a nie jakas zabawa w dom studenciaki

Nie kumam, po co brać ślub jak nie będziecie mieli za co żyć? Ja brałam ślub w wieku 24 lat, 3 dni przed ślubem miałam obronę i od roku pracowałam już w swoim zawodzie. Obije mieliśmy państwową pracę ,mieliśmy gdzie mieszkać. Zróbcie sobie dziecko to już będzie pełnia szczęścia.

i przestancie pitolic glupoty - ile mlodych malzenstw mieszka u tesciow? maja czas na ogarniecie funduszy, przeciez nie planuja bycia bezrobotnymi a co do zajec - nie wiem, co to za studia, ja do samej koncowki studiow mialam zajecia codziennie, czesto do godz. 20, 21 ale moja kolezanka tudiujaca historie na jakiejs akademii w malej miescinie faktycznie maial duzo wolnego

nie uznaje mieszkania przed slubem. moze sobie jakos poradzimy. idziemy na wynajmowane; rodzina udostepnia nam mieszkanie za niewielki czynsz. od czegos w koncu trzeba zaczac.

dzieciaki i tyle no ale uwazaja sie za ,,najmondzejsze,,

beznadziejnej pogody

Tak wiele mlodych malzenstw mieszka u tesciow. Tu raczej chodzi o to, ze autorka taka niby w wieku do usamodzielnienia sie, pojscia na swoje, zalozenia rodziny. A tak naprawde to nie ma na razie z czym tego wszystkiego osiagnac. Dziewczyno, chcesz wyjsc za maz to wychodz, ale po co te zewne teksty typu pocieszcie mnie. To tak jakby ktos Cie do tego slubu zmuszal.

patrząc na życie z perspektywy czasu... w mojej ocenie za wcześnie decydujesz się na ślub, powinniście najpierw ze sobą pomieszkać, spróbować się sami utrzymać a potem ewentualnie brać ślub i nie ma tu znaczenia kto za ten ślub płaci, po prostu sprawdzenie się w "złej" i trudnej sytuacji to doskonały sprawdzian dla pary, dziś nie masz pojęcia jak Twój przyszły mąż zachowa się kiedy braknie kasy, czy jakim będzie partnerem do życia, nie tylko na randkę :D osobiście miałam 22 lata jak poszłam "na swoje" nie miałam zbyt wiele pieniędzy, brakowało mi na wszystko ale dawałam radę, dusiłam się z moją matką i postawiłam na swoim, nie żałuję, ale żałuję, że wzięłam po niespełna 2 latach ślub, dopóki było fajnie to było, a jak przyszły większe zmartwienia i problemy, brak pracy, kasy, dzieci to w małżeństwie się posypało i uważam, że dlatego iż zakładałam, ze będzie ok a trzeba było męża sprawdzić wcześniej :D

widzicie. myślę, że uda nam się do czegoś wspólnie dojsc. wystarczy odrobina dobrej woli.

Pewno i masz racje, tylko w takim razie po co bylo to placzliwe pocieszcie mnie?

a nie można mieć słabszej chwili? kafeteria to jednak forum dla jakichś sfrustrowanych pokrak

bo boję sie jak bedzie z pieniedzmi i liczylam na to, ze powiecie ze pieniadze nie sa najwazniejsze gdy jest milosc.

tdcrfgyvuhbnj widzicie. myślę, że uda nam się do czegoś wspólnie dojsc. wystarczy odrobina dobrej woli. dobrej woli??? o czym ty piszesz!!! na razie do niczego nie doszłaś, jedynie do tego, że rodzice was finansują, uda wam się dojść do czegoś tylko dzięki pomocy rodziców, której nie możesz uważać za normę w dorosłym życiu

miłością nie zapłacisz za chleb, miłość nie wystarczy, kiedy przyjdzie komornik :/ niestety:(