czy to normalne?

mieć 22 lata i nigdy w życiu nie mieć chłopaka, nawet z nikim sie nie spotykać, na głupią kawę chociaż. nie mieć kolegów z którymi się rozmawia np na komunikatorze, albo wymienia smsy. tylko znajomi z uczelni... żadnych zbliżeń, jedynie całowanie dawno temu na imprezie z kimś całkowicie przypadkowym. żadnych randek na koncie... coś ze mną nie tak? może to wina charakteru. nie chcę być całe życie sama. a nie chce tez byle kogo. nie jestem zdesperowana ale nie widze szans na poprawę, że nagle ktoś mi się tak spodoba żeby być z nim. nawet nie wiem czy umiem stworzyć związek albo rozmawiać z facetami... ktoś ma podobnie?

za dużo wiary w siebie za mało w innych:D

ja mialam pierwszego chlopaka w wieku 24 lat...więc wiesz...masz jeszcze czas:)

a moj ostatni związek pokazałmi, że chyba nie jestem stworzona do bycia z facetem...

mam nadzieję, tylko że nie będę z byle kim z desperacji, facet musi mi się podobac, pociągać, a jak patrze na ulicach to bida w tej kwestii, a ci fajni są na pewno zajęci...

Czy to że ktoś ma podobnie ci pomoże? Pytanie czy chcesz coś zmienić...